Science says: een ochtendhumeur is de schuld van je DNA
Opstaan vind ik dus het verschrikkelijkste wat er is. Of het nou om zes uur ’s ochtends is of ergens diep in de middag, ik vind het gewoon niet leuk. Helaas zijn de tijden dat ik tot diep in de middag kan slapen ook in m’n pubertijd achtergebleven, dus meestal ben ik gewoon lekker uit mezelf rond een uurtje of zeven wakker. Inclusief ochtendhumeur, dat begrijp je, want ik vind opstaan dus heel stom.
Die avonden, díe bevallen me dan dus weer hartstikke goed. Doordeweeks slaap ik meestal tussen één en twee uur ’s nachts (ik heb gelukkig niet veel slaap nodig) en avondeten doe ik ook meestal pas laat. Want avonden zijn gewoon heerlijk. Een beetje op de bank hangen en netflixen, afspreken voor etentjes, nog even een drankje ergens doen (wat heb ik er zin in als dat gewoon weer kan), tennissen of nog een sportlesje volgen… ’s Avonds kan alles. Ben ik ook helemaal in m’n nopjes. Vonden m’n ouders vroeger best irritant trouwens, dat ritme van me. ’s Ochtends niet te genieten zijn en ’s avonds niet willen slapen of de kroeg induiken.
Maar nu — een beetje aan de late kant wel want ik ben al twaalf jaar uit huis — kan ik ze vertellen dat ik er niks aan kan doen. Ik kan er precies niets aan doen dat ik mijn bed niet uit wil, of het gewoon niet kán. Want of je nou een ochtendmens bent of een avondmens: het zit in je genen. Ja echt, en als de wetenschap het zegt kun je daar niets tegenin brengen. Dit is namelijk onderzocht bij zo’n 698.000 mensen, dus ik vind dan wel dat het een redelijk compleet onderzoek is…
En uit dat complete onderzoek kwamen toch best wel duidelijke resultaten. Er zijn blijkbaar vijftien locaties in je DNA die kunnen aanwijzen dat je een ochtendpersoon bent, waarvan er zeven samenhangen met je circadiaan ritme. Dat is je biologische ritme, oftewel je inner clock. Die vijftien locaties zullen bij mij dus duidelijk niet gespot worden. En voortaan als je met een ochtendhumeur aan de ontbijttafel zit hoef je echt geen sorry te zeggen voor je gedrag. Ligt aan je genen. Is niemands fout.
Helaas is het wel zo dat een ochtendmens zijn echt gezonder voor je is, want vroeg opstaan heeft een positief effect op je algemene gesteldheid: nachtbrakers hebben vaker last van psychische klachten. Depressies en schizofrenie komen ook minder voor bij de early birds. Grappig wel, want het idee alleen al om een ochtendmens te worden maakt me soms redelijk psychisch onwel. Hoef je overigens ook echt niet te proberen, want je kan je eigen ritme wel veranderen, maar je genen staan natuurlijk vast. Dus doe geen moeite, geef je DNA maar de schuld.
