Dol op Donnie
Donnie, oftewel Maradonnie, mag een prijs krijgen voor de beste achteropspringer van Nederland. Fietst er een zanger met een aanzienlijke staat van dienst voorbij, dan is de kans 99 procent dat Donnie op de bagagedrager springt. Om hem overigens vervolgens richting de hogere regionen van de hitlijsten te duwen trouwens.
Een beetje Donnie is het redmiddel van een mogelijk iets ingeslapen carrière. Gerard Joling, René Froger: niet dat ze weggeweest waren, maar de tijd dat je een nummer van hen intoetste op Spotify op een feestje is wel een beetje voorbij. Tot Donnie dus.
Laatste wapenfeit is ‘Ik heb die bon gepakt’ met René Froger. Nee, het is inderdaad niet meerlagig en ook geen filosofisch meesterwerk. Daarvoor moet je niet bij Donnies deur zijn. ‘Donnie is authentiek’, iets in die geest zei Froger over de werkwijze van zijn verse mascotte. Dat woord kende Donnie niet. Zelden iets zaligers gezien dan René Froger die een moeilijk woord gaat uitleggen.
Vervolgens dankte Donnie René (dit was overigens allemaal gisteren bij Jinek) voor wat praktische zangtips (met beide handen van je afduwen bij een uithaal en je wenkbrauwen omhoogtrekken), wat we Donnie vervolgens tijdens hun gezamenlijke performance zagen doen. Aan de standaardzinnen ‘Ik heb die bon gepakt, ik heb een ton gepakt, ik heb de mooiste van het feestje op de mond gepakt en natuurlijk nog een jonko op het balkon geklapt.’
Ach, ik moet er zo vreselijk om lachen. Wie had dit ooit gedacht. We hebben ineens een nazomer en als klap op de vuurpijl een nazomerhit. Allemaal dankzij Donnie.
