Kijk eens eerlijk naar je gebit

Eerst even afkloppen, maar ik heb dus nog nóóit een gaatje gehad. Nu weet ik dat een gaatje niet per se altijd gepaard gaat met een ongezonde mondhygiëne, maar toch is het iets wat ik altijd met trots aan m’n tandarts vertel. Maar waar ik minder trots op ben is mijn gebit zelf. Op de basisschool wilde ik altijd intens graag een beugel (want dat vond ik cool), maar toen was ik er te jong voor, en op de middelbare wilde ik het weer absoluut niet (want toen vond ik het niet meer cool), dus heb ik het maar gelaten. En daar kon ik me achteraf wel voor m’n kop om slaan.

Want de laatste jaren irriteerde het me steeds meer dat mijn tanden niet helemaal recht stonden. Op foto’s was het het enige waar ik naar keek. En soms klaagde ik daarover bij vrienden, maar die zeiden dan altijd dat het heus wel meeviel. Maar heel eerlijk… Is dat ook niet wat vrienden horen te zeggen? Ik merkte dat hun woorden me niet overtuigden en bleef er toch onzeker over. Toen heb ik toch maar besloten om te kijken wat de opties zouden kunnen zijn om die rechte tanden te krijgen. Ik voelde me er toch niet helemaal op m’n gemak bij, dus besloot ik er echt wat aan te gaan doen.

‘Een slotjesbeugel is echt een no go,’ sprak ik meteen met mezelf af. Klinkt misschien een beetje stom en oppervlakkig, maar dat zag ik gewoon écht niet zitten. Veel Google-zoektochten verder kwam ik uit op PlusDental, wat mij de uiteindelijk beste optie leek. Dat had twee redenen: de kosten waren aanzienlijk lager en ook de duur van het dragen van deze beugel was het kortst van alle aanbieders: maar een half jaar. Whut? Had ik dit serieus zó lang uitgesteld voor een half jaar? Daarnaast vond ik het ook wel een prettig gevoel dat ze bij elke stap samenwerken met tandartsen, eigen klinieken hebben en hoge standaarden.

Enne, ik heb het hier dus niet over een slotjesbeugel hè, nee, het gaat hier om een ‘onzichtbare beugel’. Nu hoor ik je al meteen twijfelen aan dat woordje ‘onzichtbaar’, maar deze zie je dus serieus niet. Toen dat half jaar voorbij was hadden veel mensen die ik af en toe zag überhaupt niet eens doorgehad dat ik ooit een beugel had gedragen.

Overigens ging er natuurlijk wel een stappenplan vooraf aan dat half jaar: je gaat langs bij een tandarts die een volledige 3D-scan maakt van je tanden, inclusief foto’s. Waarschuwing: die foto’s zijn confronterend, joh, maar voor mij wel de extra bevestiging dat ik er écht wat aan wilde doen. Deze afspraak is volledig kosteloos en je krijgt die even later in je mailbox. Best wel bizar, zo’n 3D-scan, maar ook heel fijn: je kan precies zien hoe je tanden er na afloop uit komen te zien. Zo gaat het ook wanneer je te horen krijgt hoe lang het duurt; pas daarna beslis je of je het gaat doen of niet. Vervolgens hou je zelf je voortgang bij in een app met foto’s, en ook kun je daar bijhouden hoe lang je je huidige beugel al in hebt, want om de twee weken moet je weer een nieuwe in. Alles kán dus online, en dat had mijn voorkeur, maar je kan ook een afspraak maken bij één van hun locaties. Net wat je voorkeur heeft dus. En als je tussendoor behoefte hebt aan een persoonlijk gesprek, dan kan dat dus ook heel makkelijk.

Je snapt misschien wel dat ik behoorlijk blij was dat het maar een half jaar duurde, want ik dacht zelf echt meer aan anderhalf jaar of misschien zelf wel meer. Allemaal angst voor niets dus. Grappig: iets doen aan mijn tanden was vorig jaar mijn goede voornemen, en voor het nieuwe jaar ben ik daar gewoon al klaar mee. Side note: ik heb hem wel oprecht zo’n 22 uur per dag gedragen, wat ze bij PlusDental ook aanraaden. Alleen met eten en drinken ging-ie uit, maar dat wende verbazingwekkend snel. Het was ook nog eens goed voor m’n dieet, want zo snackte ik veel minder.

Klaar is Kees? Bijna, ik heb nog één stap te gaan: als de behandelperiode voorbij is komt er nog een laatste controle. Dus mocht jij ook net zo aan het twijfelen zijn als ik: go for it. Dit is je teken. Ik stond er echt van te kijken hoeveel een verandering aan je gebit kan doen voor je zelfvertrouwen.