De bizarre dingen die ik doe om géén griep te krijgen

Mijn ene vriendin stond donderdagavond met de straaltjes zweet langs haar rug op Schiphol, de ander kroop dit weekend klappertandend om vijf uur ’s middags in bed. En ik? Geen griep. Ha! Heel even voelde ik me een bovennatuurlijk schepsel dat immuun is voor ziektekiemen. Tot nu.
Gisteravond zat ik in een lekkere luie stoel mijn weekend in gedachten nog even door te nemen, toen ik het ineens constateerde. Eén dichte neusholte. Het klapte wel weer een soort van open op het moment dat ik mijn hoofd kantelde, maar dat verklaarde het aaneengesloten niezen van die dag niet. En de loopneus die volgde.
Bij de eerste keer wakker vannacht voelde ik mijn holtes vollopen. Bij de tweede keer wakker volgde een rauw randje achter in de keel. En bij het officieel wakker worden van de wekker had ik koppijn. Het is karma, je moet nooit denken dat je immuun bent en daar al helemaal niks over lezen op ’t internet. Nog twee weken voordat ik verhuis en ik heb een heel huis in te pakken. Als íets slechte timing is, dan is het griep. Ik denk erover om daarom vandaag maar vast in bed te kruipen, want wie weet ben ik morgen dan wel beter? God, geen idee of preventief slapen werkt. In paniek stort ik me daarom ook maar op de apotheek en ga ik zo langs de groentejuwelier voor een tas met wat me ook maar gezond lijkt. Citroenen, bleekselderij (?), sinaasappels. God, wat heb ik ineens zin in sinaasappels.
Het staat 3-1 voor de griep
Mijn zoekopdrachten op het wereldwijde web wisselen inmiddels tussen ‘bedframe met opbergruimte’ en ‘hoe de hell krijg ik géén griep’. Water is blijkbaar zaligmakend als je ziek bent of niet ziek wil worden. Líters, als het even kan. Ik heb daarom nu een assortiment van water, thee, mijn Dopper én koffie naast elkaar op tafel staan. Zonder koffie kan ik nou eenmaal niet en de rest spoelt de griep hopelijk op standje Niagra Falls zo mijn lichaam uit. Ondertussen temperatuur ik mezelf om het uur, om maar bevestigd te krijgen dat ik géén koorts heb. Het helpt, al warmde ik net binnen een half uur op van 36.8 naar 37.6 graden. Hmmm, het zal toch niet?
Het allerbelangrijkste is om andere mensen met griep te ontwijken. Daar gingen ik en mijn superieure denkbeelden dus alvast de mist in. Verder moet ik veel slapen, wat ingewikkeld is als je al een paar maanden aan insomnia lijdt. Ik moet vooral ook het bewegen niet overslaan, terwijl ik uiteraard de sportschool meteen skipte toen ik vanmorgen met een hoofd als een komeet opstond. Kak! Al maakte ik wel een wandeling met mijn logeerhond in de ochtendzon. Telt dat? So far staan de griep en ik een soort van 3-1, in het voordeel van het griepvirus.
Medicinale ondersteuning
Dat moet anders. Ik heb mijn boodschappenlijst al klaarliggen. Knotsen van gember, liters kippensoep en vooral ladingen fruit en groente om zoveel mogelijk vitamine C naar binnen te hengelen. Om dit hele proces nog een beetje medicinaal te ondersteunen ren ik daarna naar de drogist voor poedertjes Citrosan, strips paracetamol en hele ritsen Ibuprofen. Het is wat het internet voorschrijft, naast veel rust, weinig stress en een overdosis slaap. Petit probleem, daar heb ik dus allemaal geen tijd voor.
Oké oké, ik ben echt geen hypochonder en door mijn opvoeding meer van het kaliber ‘we trekken de apotheek leeg en gaan op kantoor iedereen besmetten’, maar met een verhuizing over twee weken is het van levensbelang dat dit aanzwengelende gesnotter bij een verkoudheid blijft. Al voel ik inmiddels de spierpijn optrekken vanuit het midden van mijn rug richting mijn schouders en doen mijn tanden pijn. Maar verder negeren we dat gewoon. Ziek zijn is een emotie! Misschien moet ik ook nog even googelen op welke mindset werkt tegen de griep. Je weet maar nooit.