BUIGEN VOOR DE FULLTIME WERKENDE MOEDER?

Parttime werken; da’s pas zwaar

“Hoe doe je het toch, en fulltime werken en drie kinderen?” Deze vraag krijg ik serieus een keer per dag gesteld. En dat ik dan ook nog ergens de tijd vind om mijn haar te kammen en een beetje parfum op te sprayen oogst altijd weer applaus.

Volkomen onterecht, zo weet ik nu. Een maand geleden nam ik de complimentjes dankbaar in ontvangst. Goh ja, het valt allemaal wel mee. Nu weet ik dat niet ik, maar die parttime werkende moeders bejubeld moeten worden.

Want man oh man, dat is pas een topjob.

Normaal gesproken zorgen mijn ouders twee dagen voor ons gezin en de andere dagen is daar heldin Stella. Als mijn ouders er zijn, hoor ik om half zeven al iemand van de trap aflopen. Mijn vader. En als ik de woonkamer binnenloop, staan er al gesmeerde boterhammetjes klaar, branden er kaarsen en heeft hij elk bord nog eens versierd. Dat doet hij echt, met vlaggetjes en van die molentjes waar je tegen moet blazen enzo…

“Want man oh man, dat is pas een topjob.”

Nooit hoef ik de ontbijtboel op te ruimen en ik draai heus wel eens een wasje, maar meestal is dat allemaal al gedaan. Op de dagen dat Stella er is, zijn de meisjes al in bad geweest en zijn mijn taken knuffelen, voorlezen en K3-dansjes bekijken (oké, dat laatste zou je een opgave kunnen noemen).

Maar nu ineens zijn mijn ouders twee maanden uitgeschakeld en héb ik me toch een schema. Voordat ik mijn huis verlaat heb ik al twee wassen gedraaid, op weg naar school dis ik onze lege flessen en oud papier en met een beetje pech heb ik nog een stofzuiger door de kamer heen getrokken. ’s Middags sta ik in de stromende regen op het schoolplein met Josselin, zodat we tijdens de lunch wat nieuwe lay-outs kunnen bekijken. Ieder met twee kinderen op schoot (er haakten wat vriendinnen aan) proberen we iets te doen dat op werk lijkt. Vervolgens gaat Joss weer naar kantoor en haal ik met kinderschare mijn oudste dochter op. Daarna gaat de reis met z’n allen naar het zwembad. Twee kinderen uitkleden en in hun afzwempak hijsen. Even kijken in de les, zwaaien en dan een half uurtje iets leuks doen met de andere twee. Ik trakteer ze op een ijsje ‘omdat het toch een beetje feest is dat ik er ben’, maar die ijsjes zijn natuurlijk nog niet op als we de zwemsters uit het bad vissen, dus zij willen ook.

“Eerst haren föhnen, badpakken uitwringen en alles weer in de auto. Gordels vast? Waarover hadden jullie ruzie? Kunnen we? Naar de ijssalon. En dan vriendin Viv naar huis brengen.”

Eerst haren föhnen, badpakken uitwringen en alles weer in de auto. Gordels vast? Waarover hadden jullie ruzie? Kunnen we? Naar de ijssalon. En dan vriendin Viv naar huis brengen. Natuurlijk drink ik daar even thee. Even bijkletsen met mijn vriendin. Tot de hond ontsnapt en vriendin F er op de fiets in de regen achteraan gaat. Ik let intussen op de meisjes. Als de hond eindelijk is gevonden naar huis om te koken. Ik wimpel drie collectanten af, probeer een schijf van vijf naar binnen te trechteren en moet natuurlijk wel op tijd zijn voor het Sinterklaasjournaal.

Dan badsessie, voorlezen en wachten tot ‘het’ slaapt. Om binnen te komen in een ontplofte keuken en met een volle droger die schreeuwt om een strijksessie. En daarna mijn stukjes tikken voor de volgende dag, want dat gaat allemaal gewoon door.

Echt, fulltime werken, ik kan het iedereen aanraden.

P.S.: Stiekem vind ik het natuurlijk heerlijk om evenveel thuis te zijn, maar hooggehakt en goed haar, dat lukt me dan dus even niet meer. Vergeef me.