Technische dingen waarmee je enorme indruk kunt maken op oudere mensen

Kijk, wij draaien onze hand niet om voor het sturen van een e-mail of het opzoeken van een vertrekkende trein. Maar voor de oudere mensch kan zoiets een enorm veeleisende taak zijn en wanneer jij dan een helpende hand geeft ben je direct de reddende engel.

Facebook vertelt me keurig elke dag wanneer iemand jarig is en op mijn beste vrienden na weet ik niemands verjaardag meer uit m’n hoofd. Maar wanneer ik zie dat iemand jarig is zal ik altijd een berichtje sturen. Vooral omdat ik dat zelf zo leuk vind en omdat het een kleine moeite is. Het leukste is om een 40-plusser via sms te feliciteren, want die is dan helemaal van “ooooh nou zeg wat áárdig van je!” terwijl het voor jou echt de minste moeite van de wereld was. Kleine gebaren, weinig moeite, groot scoren.

Ik stond ooit op het station en zag daar een oudere man van een jaar of 60 enorm kloten met die grote gele borden waar de vertrektijden op staan. Maar er waren allemaal vertragingen en de originele dienstregelingen lagen totaal overhoop. Je zag de paniek in zijn ogen dus ik vroeg of ik hem kon helpen. Hij moest naar Breda ofzo en met een paar klikken in m’n NS-app had ik zo het goede spoor voor hem gevonden. Daarna met de 9292OV-app ook de bussen uitgevogeld en meneer kon op pad. Echt de dánkbaarheid en opluchting was niet te geloven, en mij heeft het letterlijk 2 minuten tijd gekost, nul hersencapaciteit en eindeloos veel karma.

Mijn oma is helaas niet meer maar ik kan me wel momenten herinneren dat zij met zweet op haar voorhoofd driftig door een telefoongids zat te bladeren op zoek naar een telefoonnummer van een restaurant, en dat ik dat binnen een halve seconde had gevonden én meteen kon bellen. Heeft ze de hele tijd over gepraat, hoe knáp het wel niet was dat ik dat zomaar allemaal kon. Little did she know.

Dat je ouders of grootouders vragen of je alsjeblieft een foto wil sturen tijdens vakantie en jij braaf naar  oma@hotmail.com een zonnige vakantiefoto stuurt, en zij doooooolblij zijn want een foto een foto! In de tijd van ansichtkaarten was het nog een gedoetje met postzegels en postkantoren, maar nu kun je vanaf de bar zo hup hop duuzend foto’s sturen naar iedereen die het wil. Maar goed, dat zeggen we er natuurlijk niet bij.