Natuurlijk is Sinterklaas een oergezellige tijd. Je geliefden verwennen met cadeautjes en die ook nog eens toelichten in een gedicht of een surprise. Allemaal geweldig.

Maar nadat we Piet tegen het licht hebben gehouden, wil ik het graag even hebben over de Sint-indoctrine.

Waarschijnlijk vind je dat ik spijkers op laag water zoek, maar het knaagt met de dag meer aan mijn moederhart dat ik mijn meisjes dus al op jonge leeftijd een leugen opspelt.

Sterker, ik gebruik Sinterklaas strategisch in mijn opvoedmethode. “Als je netjes in je eigen bed slaapt, krijg je vast meer cadeautjes van Sinterklaas.” Met als gevolg dat mijn kinderen sidderend om de hoek rennen als ze spontaan in de stad Sinterklaas tegenkomen. “Dat is een hulpsinterklaas,” zegt mijn oudste dan. “Oooh, mama, ik heb vanochtend geen sollie gezegd,” zegt mijn jongste die denkt dat Sint haar nadraagt dat ze zonder haar excuses te maken haar sinaasappelsap had omgegooid.

En toen bedacht ik me dat ik het, hoe leuk het volksfeest ook, van een behoorlijke kolder vind hoe wij onze kinderen om de tuin leiden. Dat ze er straks achter komen dat we ze al die tijd voor de gek hebben gehouden. Dat is toch best een fundamentele fout in de opvoeding, of niet? De gedachte dat vreemde mannen weten of je wel of niet op het potje plast, of je netjes je bordje in de vaatwasser hebt gezet en je dekentje recht hebt getrokken. Ik vind het lastig. Het idee dat ik ze straks ga vertellen dat het allemaal complete kolder was en wij ze voor de gek hebben gehouden.

Mijn vader is zeeman en die vond het ‘maar onzin’ om ‘die schatjes’ (mijn broer en ik) van alles op de mouw te spelden. Met als gevolg dat ik al op mijn vierde wist van de mijter en de rand. Dit tot diep verdriet van buurvrouwen die bang waren dat ik alles zou doorvertellen aan hun kinderen.

Maar weet je, ik vond Sinterklaas net zo leuk en zong net zo hard bij mijn schoentje. De cadeautjes vond ik eigenlijk nog leuker omdat ik wist dat mijn lieve moeder ze had uitgekozen en Sinterklaas ontmoeten… dat vond ik nog even spannend als daarvoor. Sterker nog, dat vind ik nog steeds.