Mijn Amayzine.com feestpak

HIJ PASTE… NET

Gisteravond ging Amayzine.com de lucht in. With a big bang natuurlijk, in de vorm van een groots en meeslepend feest. En bij een groots en meeslepend feest hoort uiteraard een jurk. Of in ieder geval een impressive outfit. En dus riep ik: menschen. Niks geen paniek! Ik heb ervaring! Heus: hoe vaak ik me niet in het modehok van Marie Claire in een sample size heb geperst om beeldig op een feest te kunnen verschijnen. Toegegeven: er zijn vaak twee of meer moedige en volhardende collega’s voor nodig om mijn rits dicht te krijgen (ook al ben ik geen dikkerd, maat 34 had ik op mijn zestiende), maar dat is in het kader van het grotere, belangwekkende modegeheel uiteraard bijzaak. “Ik spuug me er wel in” zeggen Peggy en ik bovendien altijd als een outfit moet-hebben is maar wel een maat te klein. Kleine edit: spugen doen we heus niet, maar een paar dagen aan een wortel knagen om in die leren The Row jurk te passen, ach…Daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Hooguit anti-wortel, maar dan is er altijd nog bleekselderij. Of komkommer. Voor onze Amayzine.com launchparty stuurde mijn dierbare Gucci-vriendin Ilaria twee life-changing looks van de herfst/winter collectie. De slangenleren jurk kwam, weliswaar met moeite, wél over de heup maar. De Bovenarm was een ander verhaal. Daar kon zelfs een week wortel knagen niet tegenop. Dammit.

“Ik spuug me er wel in”

Daarna werd ik instant verliefd op de tweede outfit: een rok met prachtig borduursel van veren en kralen (overigens te koop via net-a-porter.com). Ik hield mijn hart vast toen ik de tailleomvang zag, maar: marketing director Marte sjorde uit alle macht en vormgever Cher trok met moed/beleid/trouw, terwijl ik ondertussen zo veel mogelijk adem uit mijn longen perste. Resultaat: de rits ging dicht. Yay. Maar wilde ik tijdens het feest nog een beetje sjiek (en dus zonder angstaanjagend gepiep) kunnen ademhalen dan kon een paar daagjes minderen wellicht geen kwaad. Die avond had ik ‘bardienst’ bij Boulevard en vlak voor de uitzending wordt er altijd lekker eten geserveerd. Albert vroeg me bezorgd waarom ik geen bord nam. “Iets met een lanceringsfeest, een maat 34 Guccirok en drie dagen kotsen, Albert” was mijn modeantwoord. Zijn reactie haalde me in een seconde weer uit de malle modewereld. “Och maar meisje, ben je ziek dan?” Een klein beetje misschien…

“Iets met een lanceringsfeest, een maat 34 Guccirok en drie dagen kotsen, Albert”