lime monster
Daar zat ik dan. Samen met de hele familie van mijn vriend op een tropisch eiland aan een infinity zwembad. Naast me lag moeder (60), in toevallig dezelfde bikini als die ik net had gekocht. Hij stond haar beter dan mij. Ik keek hoe iedereen om me heen prachtig en in mijn ogen perfect poseerde voor de camera, terwijl ik baalde van de hoeveelheid springrolls die ik de vorige avond had gegeten en vooral van het vreselijke gezwel op mijn linker bovenbeen.
Het begon met een lichte afdruk van een hand waar ik zelf ook een beetje van in de war raakte. We waren weliswaar de avond daarvoor met een beetje mot naar bed gegaan, maar zo ernstig was het nou ook weer niet geweest. Met het uur werd de plek roder, dikker en op een gegeven moment kwam er zelfs een substantie uit die me het meest aan ahornsiroop deed denken. Een Aziatische arts dacht dat er waarschijnlijk een klein rupsje in mijn been was gekropen tijdens de yogalessen in het gras. Hij dacht ook nog aan een of andere vorm van herpes. No Way! Terug in Nederland meteen de tropenarts van het AMC bezocht en die was er na een vluchtige blik uit: limoensap. Wat! limoensap? Dat is toch volgens Rens Kroes zo gezond als wat? Ik druppel het braaf elke ochtend in mijn water omdat het zo goed is voor nagels, haar en spijsvertering. Maar waarom lees ik nergens dat het sap van zo’n onschuldige limoentje, dat ik dus één keer gedachteloos aan mijn bovenbeen had afgeveegd, in combinatie met felle zon voor een tweedegraads verbranding zorgt?
De arts gaf me het recept voor een zalf die de littekens van de blaren zou doen verdwijnen. Het kon wel een half jaar duren. Hij had nog één vraag: of hij wat foto’s van mijn bovenbeen mocht maken? Zijn studenten zouden daarvan kunnen leren. Daar stond ik dan, met mijn spijkerbroek op mijn enkels in een fotostudio. ‘ Zo, nu heb je meegeholpen aan de wetenschap. Daar mag je trots op zijn!’ Cool, maar ik dacht eerlijk gezegd vooral aan mijn zuurverdiende Paul Smith mini jurkje dat ik deze zomer niet meer zou kunnen dragen. Misschien kon ik mijn schoonmoeder om een kledingadvies vragen.
