THANK GOD IT’S FRIDAY MET AMAYZINE FRED

Hier op Amayzine HQ  moeten we echt gieren om Fred van Leer. Hysterischer krijg je ze echt niet denk ik. Heb je toevallig al een keer zijn instagram gecheckt? Nee? O MY! Dan staat je nog wat te wachten. Met Fred is het altijd feest…

Hoe begint jouw weekend en wanneer?

Op vrijdag ga ik lekker met vrienden drankjes en hapjes thuis doen en daarna de stad in, om vervolgens compleet gebroken aan de nieuwe dag te beginnen. Thank god it’s friday.

Hoe ziet jouw zaterdag eruit?

Als ik vrij ben dan slaap ik uit. Of nouja, ik blijf zo lang mogelijk in bed liggen, want ik ben een slechte slaper. Vervolgens komt de bloemenman langs met verse bloemen, ga ik boodschappen doen, filmpjes kijken, en lekker tutten thuis.

Je droomweekend. Hoe ziet dat eruit?

Dan neem ik al mijn vrienden in een privévliegtuig mee naar New York. We eten bij Nobu en daarna vooral veel cocktails. Zaterdag overdag geef ik iedereen zakgeld en gaan we met z’n allen de stad in. Maar dan ga ik er wel stiekem tussenuit om in alle rust te kunnen shoppen.

Wat zit er nu in je dvd-speler?

Ik ben dól op die heerlijke oldtimers. Denk aan Golden Girls, Zeg eens AA, en meer dan dat. Love it.

Huiswerk voor in het weekend?

Ik bekijk wat modeblogs en als ik teksten heb voor een uitzending dan neem ik die altijd even in alle rust door. Voorbereiding is key.

Ideale weekendmuziek?

Jazz voornamelijk. En chille muziek om goed mee te relaxen. Maar ook, volume op hoog en dan keihard Hazes door de speakers laten knallen. Hazes is en blijft een held.

Weekendgear?

Het is wel weekend dus ik hou het ontspannen. Traningspak, fijne hoodie, dat werk.

Hoe laat ga je naar bed, en hoeveel wekkers worden er gezet?

Rond 03.00 pas, ik slaap dus wat moeilijk. Wakker worden gaat helemaal vanzelf, mijn biologische klok werkt pri-ma.

Wat staat er dit weekend op de planning?

Ik ga nu met Quinty Trustfull naar het DaDa gala in Rotterdam. Wijn, dineren, heerlijk. Morgenavond ga ik een hapje eten met Leco van Zadelhoff en zondag breng ik door met mijn ouders. Tekst: Janine Coghie