THANKS GOD IT’S FRIDAY
MET AMAYZINE DAPHNE
Is er iets waar Daphne Deckers niet goed in is? Ik bedoel, dat schrijft, verkoopt, modelt, presenteert, traint alsof het niets is. Ok, wijn drinken, dat kan ze niet zo goed. Helemaal niet eigenlijk. Maar hé daardoor ziet ze er ook weer zo jong uit. Waar doordeweek haar huis op een ‘busstation’ lijjkt met komende en gaande kinderen, is het in het weekend rust in huize Krajicek-Deckers. Nou ja…redelijke rust.
Hoe begint jouw weekend en wanneer?
Als iedereen, dus Richard en mijn kinderen Emma en Alec, op vrijdagavond terug is van tennistraining, hockeytraining, bijlessen, files, werk en andere dingen, en we weer lekker met z’n vieren zijn. Dat betekent vaak dat Alec gaat gamen, Emma The Vampire Diaries kijkt, Richard een uurtje op de crosstrainer gaat en ik sta te koken, maar ik vind het gewoon gezellig dat ik iedereen onder één dak heb. Richard brengt ook vaak sushi mee, of Indiaas eten; daar zijn we allemaal dol op. Dan doe ik alle kaarsjes en de open haard aan, en dan eten we samen. Doordeweeks is ons gezin een soort busstation van verschillende diensten die allemaal een andere kant op gaan. Maar vrijdagavond heb ik het hele spul bij elkaar, en dan zakken we lekker af naar de tv om samen te netflixen. Skinny jeans uit, jumpsuit van een dun joggingstofje aan, hond aan m’n voeten – heerlijk!
Hoe ziet jouw zaterdag er uit?
Richard gaat op zaterdag altijd met Alec mee naar zijn tennistrainingen, en Emma hockeyt ’s middags, dus soms heb ik bardienst of ben ik rijouder. Maar als dat niet aan de orde is, dan lees ik eerst uitgebreid de kranten. Ik ben een echte lezer. Ik houd van de opiniepagina’s, van de bijlagen, de achtergrondartikelen, het boekenkatern. Voor mijn wekelijkse column moet ik veel lezen, en daarvoor heb ik een hele rits buitenlandse tijdschriftabonnementen. Alle columnisten vissen in dezelfde ideeënvijver, dus ik probeer méér te lezen dan alleen de Nederlandse tijdschriften. Ik doe ook niet aan dat krampachtige “high culture vs low culture”; ik lees gewoon alles door elkaar, van Psychology Magazine tot Vanity Fair en van People tot TIME. Ik heb net weer een nieuwe columnbundel uit, Typisch Nederlands, dus de laatste tijd ga ik op zaterdag vaak signeren in allerlei boekenwinkels. Dat is ontzettend leuk om te doen. Als schrijver werk ik altijd alleen, maar zo kan ik door het hele land toch mijn lezers ontmoeten.
Wat zit er in je dvdspeler?
Wij kijken eigenlijk vooral via AppleTV en Netflix onze films en series (House of Cards, Game of Thrones, Revenge, Scandal, Walking Dead, Homeland), maar toevallig heb ik net een reeks ‘klassiekertjes’ op dvd gekocht om ze aan de kinderen te laten zien. Zo hebben we laatst de hele Indiana Jones-reeks gekeken, die trouwens nog steeds hartstikke leuk zijn; Ghostbusters (“Who you gonna call?”), de Gremlins; zelfs ET heb ik erin gegooid – geen droog oog meer in da house!
Ideale weekendmuziek?
Gare du Nord. Ik heb ze zelfs volop in mijn roman Alles is zoals het zou moeten zijn verwerkt. Hun albums, zoals Sex ’n Jazz, zijn zo zwoel en chill en lounge en lekker. Als ik ’s avonds ergens een lezing heb gegeven, dan rijd ik vaak laat naar huis met Gare du Nord. De teksten zijn melancholiek maar ook geestig: ‘Baby, what do you want me to do? I’ve got something in my mouth that belongs to you’. Maar ik luister ook graag naar Sublime FM. In het weekend laat ik me vaak masseren; door mijn slechte schrijfhouding achter de computer lopen m’n schouders snel vast. Ik probeer op die houding te letten, maar ja, als ik eenmaal in m’n verhaal zit, denk ik niet meer aan een ‘dynamische zithouding’. Bij mijn massage draait altijd Weightless van Marconi Union op repeat. Dat nummer is door wetenschappers uitgeroepen tot ‘meest ontspannende nummer ter wereld’ en inderdaad – je gaat er compleet out van!
Je droomweekend. Hoe ziet dat eruit?
Omdat ons hele leven op dit moment om de kinderen draait, neem ik op mijn droomweekend alleen Richard mee. Dan wil ik op zaterdag samen wakker worden in ons huis in Spanje, met het prachtige uitzicht op de zee. Rustig ontbijten met gepocheerd eitje een potje groene thee, terwijl Richard tegen de bergen op aan het fietsen is – perfect. Samen door naar Parijs, fietsen huren, stad door cruisen, naar de Egyptian Wing van het Louvre, lekker winkelen en ’s middags lunchen in Hotel Costes – heerlijk aan de burratta met parmaham. En ’s avonds door naar New York, dat zo ongelooflijk mooi en romantisch is in december. Naar een Broadway-show (we willen The Book of Mormon nog heel graag zien), het MoMA en natuurlijk naar de Sibui Spa in The Greenwich Hotel. Zondagochtend vliegen we naar Londen, waar Richard kan trainen op de banen van Wimbledon omdat hij daar voor het leven lid is, met een lunch op de Member’s Club. Door naar Marrakech, daar pamperen we nog even verder in La Mamounia, maar bij zonsondergang wil ik graag terug zijn op mijn terras in Spanje, waar we samen de zon prachtig oranjerood achter de bergen zien ondergaan. Waar kan ik boeken?!
Hoe laat wordt zondag de wekker gezet?
Liefst niet te vroeg; tenzij Alec een wedstrijd moet spelen. Op zondag werk ik het liefst niet buiten de deur, tenzij het voor een goed doel is, zoals laatst het openen van Het Huis van Sinterklaas voor het Zeldzame Ziekten Fonds waar ik ambassadeur van ben. Zondag is echt een relaxdagje. Lekker naar het bos of naar het strandje met de hond. Of met een grote pot thee in het tuinhuisje gaan zitten en aan mijn nieuwe kinderboek schrijven: telefoon weg, bel uit, internet eraf – heerlijk! Kan ik ook niet internetshoppen, want dat loopt in de papieren. Toen ik aan mijn roman Alles is zoals het zou moeten zijn schreef, zat ik behoorlijk vaak op netaporter en matchesfashion, totdat Richard met de afschriften onder mijn neus kwam zwaaien. Ik stuur ook veel weer terug hoor. Gewoon het moment dat De Doos arriveert, met al die mooie linten er om en dat ritselende papier – alleen dát vind ik al fijn! In het weekend train ik niet; dat doe ik doordeweeks. Het feit dat ik in mijn eigen lingeriemerk TC WOW in de abri’s kom te hangen is een behoorlijke stok achter de deur. Maar in het weekend staat mijn trainer niet voor de deur, dus ik dan doe ik ook lekker helemaal níks!
En hoe eindigt het weekend in huize Krajicek-Deckers?
In chaos. Dat bedenkt Emma dat ze maandagochtend nog een boekverslag moet inleveren waarbij ik haar moet helpen, of Alec moet nog een heel proefwerk leren waarvan ik samen met hem het uittreksel moet maken – het is íedere zondagavond bal met dat huiswerk. Als Emma en Alec dan eindelijk in bed liggen, kijken Richard en ik nog samen op de bank met magnetronpopcorn naar afleveringen The Walking Dead. Een paar zombies en je kunt er weer helemaal tegen!
