6 redenen waarom de skinny blijft

Afgelopen zaterdag postte ik mijn Look of the Day op Facebook. Top van J. Crew, skinny van Black Orchid. Het bracht een reactie teweeg van een, ik moet zeggen vage, Facebookvriendin die me de suggestie van de hand deed naar de eerste de beste afvalbak te fietsen en daar mijn broek in te dumpen. Over recht voor z’n raap gesproken.

Goed. Surfend op het web (’t is m’n baantje hè, altijd een goed excuus) zag ik op de site van de Britse Grazia waarom een skinny niet meer zou kunnen. Al kon de journalist geen waterdicht betoog houden waarom de skinny zou moeten verdwijnen. Ook zij bleek te verliefd om een anti-skinny beleid te voeren.

Ja, er is de Strinny (een goed gelukt huwelijk tussen de strainht en de skinny), we hebben de Boyfriend, de trackpants (die van Alexander Wang is te cool) en de flared. Maar de skinny, die blijft. Waarom?

Hij is zo versatile. Met een sneaker is ‘ie hip, met een hak hotellobby waardig, met een laars kun je er mee de hond uitlaten (op je knapst) en met een kleine omslag en je Chanel-espadrilles (om maar een dwarsstraat te noemen) flaneer je er casual chic mee op de boulevard.

Hij is er voor iedereen. Dat de skinny alleen voor skinny mensen bedoeld zou zijn, is onzin. Hij heet zo omdat het als een tweede huid is. Ik vind dat je voor een boyfriend veel dunner moet zijn om hem goed te dragen, anders wordt het te plomp. Met de skinny kom je altijd goed weg.

Hij kleedt af. Juist door het elastine wordt je been in zo slank mogelijke positie gedrukt.

Hij zit hemels. Nog zo’n side effect van elastine.

Modellen zweren erbij, favoriet is de pencil skinny van Acne, en als er een groep is die weet wat er speelt in modeland zijn het de modellen wel.

Last but not least, hij ziet je echt honderd keer liever in een sexy skinny. Geloof me.