kopje onder

Hij fluisterde al een jaar naar me. De Akasha Spa van het Amsterdamse Conservatorium Hotel. Als ik voor een lunchafspraak afdaalde naar de wc’s, werd ik bijna verleid de lunch te skippen en de spa te bezoeken. Maar de plicht riep. Dat begrijp je,

Vrjidag moest het zijn. Omdat het nooit uitkomt, werd vrijdag een kruis in de agenda’s gezet en toog ik met twee dierbare vriendinnen naar deze plek. Want wat hadden we behoefte aan een beetje warmte, comfort en ontspanning, Ok, we zijn eerlijk, dus ik vertel dat we parkeren bij het hotel best duur vonden. Dertig euro voor de eerste twee uur en daarna €7,50 per uur. Parkeren in de PC is stukken goedkoper en inspirerender.

Dan nu de spa. Die is intiem en luxe. Denk grote badjassen met matching slippers en intens dikke handdoeken. Noten, gedroogde vruchten en muntwater all over the place. We liepen eerst langs sauna, hammam (er is ook een private hammam maar die sloegen we discreet over) en doken in de jacuzzi. Zwemmen was daarna intens koud dus zochten we een tussenfase. We vonden een beeldschoon badje met waterpartij. Maar dat bleek voor mensen die moeten aansterken. Nu moesten wij dat ook, heus, maar daarvan konden we de ‘dame des bains’ niet overtuigen. Dus we bewogen ons van comfortabele banken naar zwembad via jacuzzi naar hammam. Daarna gedoucht in de intens heerlijke doucheruimte met alle voorzieningen waar een mensch behoefte aan heeft (heerlijk schuim, shampoo, conditioner, extra handdoeken, wattenstaafjes, föhns en wat nog meer. Alles werd afgeroomd met een lunch in de fauteuils van het hotel. Een glas champagne, gamba’s met rode peper, een zakje frites en een hand en een lach van Matthijs van Nieuwkerk en Youp van ’t Hek en we waren ineens heel dicht bij gelukkig zijn.