het nieuwe project van liesbeth: ontzamelen
Zoals jullie wellicht weten is er de afgelopen twee weken bij mij thuis nogal wat gebeurd. Het was er tijd voor, ik woon al zeven jaar in dit huis en was op dat punt aangekomen dat alles me tegen begon te staan. Dus ik zocht en vond een man die alles voor me kon verbouwen, verhuisde Poes Disco naar Jet (Disco houdt niet van verbouwen) en verhuisde mezelf naar weer een ander huis (ik hou niet zo van huizen zonder werkende badkamer en vol met werkmannen). En nu, twee weken later, is het eerste gedeelte van De Missie af en de komende anderhalve week ga ik elk vrij uur doorbrengen met een verfroller in mijn hand. En, ik start een nieuw project, ik ga namelijk… tromgeroffel… ontzamelen. That’s right.
Het is een beetje lastig uit te leggen aangezien jullie niet weten hoe mijn huis eruit ziet, maar laat me een poging wagen. Ik woon op twee verdiepingen, waarvan de bovenste van voor naar achter schuine muren heeft. Dat is heel knus maar vooral verlies je er enorm veel meters mee. De afgelopen jaren had ik de hele bovenverdieping vol gezet met kasten om al mijn kleren en schoenen kwijt te kunnen, en het was nogal een volle bedoening geworden. Nu wil ik graag een werkplek thuis hebben (om stukkies voor jullie te schrijven snap je wel) dus een deel van die kledingkasten moesten eruit. In een weekend heb ik AL mijn kleren en schoenen van boven naar beneden verhuisd zodat de werkmannen erbij konden, en nu is dus de hele bovenverdieping leeg en dat ís me toch een feest, dat wil ik zo houden.
Dolgelukkig loop ik over mijn lege en ruime en oh zo grote bovenverdieping, daarbij voor het gemak vergetend dat er beneden een miljoen kubieke meter aan zooi staat dat ooit van boven kwam. Ik wil die shit niet meer. Weg ermee. Ja oke het zijn al mijn mooie kleren en schoenen maar oooh m’n huis is zo ruim zonder die dingen! Niet heel realistisch om álles weg te doen maar dit is dus wel waar het ontzamelen gaat komen. Ontzamelen is het tegenovergestelde van verzamelen: ik ga alles weg doen. Alles. Of nou ja, bijna alles. Heel veel in ieder geval. Ik zit zoals gezegd nu in een logeerhuis en heb een koffer met kleding bij me, en zelfs die kleren heb ik niet allemaal gedragen. Zoveel heeft de mensch gewoon echt niet nodig.
Eerst ga ik die hele bovenverdieping schilderen. Als dat gebeurd is sleep ik de zooi van beneden naar boven en begin ik aan de benedenverdieping. En dan, dan ga ik heel kritisch alles bekijken en kledingstukken die ik nauwelijks draag moeten het veld ruimen. Je moet weten, ik ben nogal een bewaarder en kan heel moeilijk dingen weggooien, dus dit gaat een ontzettend therapeutisch proces worden. Maar ik heb er echt oprecht zin in. Out with the old, in with the new, en als ik terugkom uit Braziliëwacht er een fonkelnieuw huis op me. Over met een schone lei beginnen gesproken, kom maar op met 2015.
