Daily May

Daily may

Afgelopen New York Fashion Week was ik een paar dagen Zwaan Kleef Aan van Maartje Verhoef. Ik volgde haar krankzinnige schema en zag wat een topsport het bestaan van een topmodel is. Halverwege dag 1 vouwde Maartje de hiel van haar schoen dubbel en besloot daarop te lopen. Blaren van 3 bij 3 centimeter had ze. Maar klagen? Neehee. Door naar de fitting van Donna Karan en de show van Versus en DvF.

“You must be so proud of your daughter.” Sprak een van de visagistes backstage tegen me. Dat ze me aanzag voor Maartje’s moeder beschouwde ik, ondanks dat het bijvoeglijk naamwoord ‘oud’ er ontzettend in doorklonk, maar als een groot compliment. Je zou toch maar zo’n mooie creatie op aard hebben gezet.

Inmiddels gaat Maartje in volle galop de wereld over. Van Florence naar St. Barths naar Miami, Shanghai en weer terug naar New York. Maar heus dat ze tijd heeft ons te liken op Instagram, een mailtje te sturen of even een blog te schrijven.

Gisteren belde een van de vele koeriers aan die dagelijks wat pakjes komt bezorgen. ‘Voorzichtig, breekbaar’, stond op de doos. Jet en ik gingen samen met schaar, mes en schroevendraaier te werk. Er kwamen deze vier mokken uit van Blond Amsterdam. Een voor een groen meisje, dat was Jet, een voor de fashionista (die heb ik ingepikt), een beautyqueen, en een over mannen. Die moest voor Liesbeth zijn. Ook nog drie pakjes thee en een allerliefst kaartje. Van Maartje.

Lieve Maartje, ik ben natuurlijk niet je moeder. Maar ik ben wel ongelooflijk trots op jou. Dank voor dit geweldig lieve kerstcadeau. We denken nu nog meer aan je dan we al deden.