DE ALS ICE BUCKET CHALLENGE ALS PR-MACHINE

Goed de wereld heeft weer een nieuw speeltje: de ALS Ice Bucket Challenge. Het idee is dat beroemdheden elkaar nomineren een bak ijs over zichzelf heen te storten en zo awareness en geld te genereren voor de ziekte ALS. Dat is een nogal gruwelijke ziekte aan het zenuwstelsel met verlamming en de dood als gevolg en de oorzaak is volstrekt onduidelijk. Geld inzamelen voor dit soort doelen is in principe altijd een goed idee maar het is de manier waarop dat ik er altijd toch een beetje jeuk van krijg.

Vanmorgen las ik een column van Georgina Verbaan in NRC Next die mijn gemengde gevoelens goed wist samen te vatten. Ze schrijft dat een jolige Beau van Erven Dorens en Renate Verbaan in Shownieuws al gierend en lachend ijswater over elkaar heen storten en daarbij Georgina nomineerden. Maar, zegt Verbaan, ALS “is niets hilarisch aan.” Ze laat de nominatie aan zich voorbij gaan want “ik weet niet of het tot bekendheid van de ziekte bijdraagt als natte BN-ers zichzelf filmen. Dan is een donatie waardevoller.” En zo is het precies, want hebben al die kirrende giechelende BN’ers ook keurig wat munten in de pot gedaan nadat ze 8000 likes met hun Instagram-fimpje kregen?

Nu is het zo dat ik altijd al een ingewikkelde relatie heb met dit soort publieke wervingsacties. Tuurlijk je moet dingen niet doodzwijgen en aandacht is altijd beter dan geen aandacht, maar al die mediageile beroemdheden en BN’ers die met dit soort acties hun eigen PR weer even weten aan te zwengelen, ik weet ’t gewoon niet. Ook die #BringBackOurGirls actie van een tijd geleden, weet je die nog? Al snel waren er halfnaakte modellen die hun prachtig gevormde lichaam in de strijd wierpen om de boodschap duidelijk te maken. En sowieso, alsof die meisjes opeens terug gebracht zouden worden omdat een handvol celebrities pruillippend op de foto staat met een stuk bordkarton. “Oh wacht even, Michelle Obama wil die kids terug, nou oke oke vooruit dan maar.” En dan heb ik het nog niet eens gehad over die wanstaltige acties van bedrijven en beroemdheden die voor elke like/share of retweet 1 dollar overmaken naar goed doel X.

Kijk, flikker net zoveel ijs over jezelf heen als je wilt, maar maak meteen daarna dan ook even een flink bedrag over naar de ALS Association. En tuurlijk kun je me een zeur vinden en denken “ah joh maak van de nood een deugd” of “het doel heiligt de middelen” en weet ik veel wat, maar ik vind het een vreemd gegeven dat andermans leed reden en aanleiding is voor jouw doldwaze knotsgekke PR-moment.

Maar ach, wie ben ik hè.