DEMOCRATIE EN DE MODE
Al weken als geen maanden is men in rep en roer want Hoog Bezoek: Obama en consorten komen naar Nederland. Als simpele burger naar Den Haag gaan is schier onmogelijk en vandaag was de helft van Amsterdam hermetisch afgesloten in verband met een presidentieel bezoekje aan het Rijksmuseum. Kijk, allemaal leuk en aardig die nucleaire top, maar laat het maar aan mij over om zelfs zoiets gewichtigs om te buigen naar uiterlijke oppervlakkigheden. Alhoewel, zó oppervlakkig is het ook weer niet, want een verkeerd gekozen jasje broekje dasje waddanook kan een hoop stof doen opwaaien.
In 2008 bijvoorbeeld ging Angela Merkel naar de opening van de nieuwe opera in Oslo en droeg eens iets anders dan de zo verfoeide saaie mantelpakjes en suf haar. Ze koos voor een zeewier groene jurk met een enorm decolleté. Maar echt enórm. Haar boezem is ook vrij enorm en al snel ging het helemaal niet meer over die opera maar alleen nog maar over de tieten van Merkel. Zoiets is niet per ongeluk, zoiets is expres. Merkel werd steevast bekritiseerd op haar stoffige kleding en volgens mij is het een heel bewuste keus geweest om haar in zo’n laag uitgesneden jurk te doen.
“zó oppervlakkig is die nucleaire top ook weer niet, want een VERKEERD GEKOZEN JASJE BROEKJE DASJE kan een hoop stof doen opwaaien”
Fidel Castro’s kleding is ook reden voor een hoop gepraat en geschrijf. De dictator wordt al sinds 2006 steevast in een joggingpak gezien. En zelfs in een exemplaar van het Amerikaanse merk Nike, wat opmerkelijk is gezien het handelsembargo dat al 40 jaar van kracht is tussen de VS en Cuba. Het lijkt wel alsof omstreden politici sowieso een voorkeur hebben voor een vast stramien wat betreft kleding. Kim Jong Il, opperhoofd van Noord Korea, was immer gekleed in een kaki soort safari achtig pak, en met zonnebril. En Mao Zedong, ook niet bepaald een lieverdje, kon je uittekenen in een grijs of groen pak met hoog gesloten hals – zo iconisch geworden dat men nu spreekt van een ‘Mao suit’.
Maar niet alleen dictators zitten vast aan een bepaalde kledingkeuze, want eigenlijk draagt elke politicus in de Westerse wereld ook altijd hetzelfde: een knisperend wit overhemd, donker goed gesneden pak, rode of blauwe stropdas. En dat is niet voor niets. Dergelijke kledij maakt een goede indruk. Het staat verantwoordelijk, netjes, beschaafd, en bovendien straalt het autoriteit uit. Onze Rutte doet net als Obama precies hetzelfde, zullen zich ver houden van alles wat excentriek kan overkomen. Zoals Time Magazine ooit schreef: “You know who wears fancy duds? Divas and dictators.”
Ik zou zo graag een keertje mee willen lopen met de kledingadviseurs van de Nederlandse politici. Want ik denk dus echt dat daar een hoop om te doen is. De kle(u)ren die je draagt zeggen iets over de boodschap die je wilt uitdragen. En of je nou Obama bent die in het Rijksmuseum rondloopt of Rutte heet en in onze Look of the Day staat, kleren maken de man.
