Ik zit aan een dichtbevolkte keukentafel waar tussen de kranten van de week, ongeopende post, een pot met geld die mijn dochter bij elkaar rende voor de sponsorloop, een halve kop thee en een half aangeknabbeld broodje. Er is nog net tijd voor mij en mijn laptop om jullie mee te nemen in de week die was. Want het was me nogal wat. Ik heb deze week geloof ik minder geslapen dan een normaal mens in een nacht doet en meer champagne gedronken dan een gemiddeld mens per jaar.
Voor mij begon de week zondagavond. Kijkend naar Heel Holland Bakt (jawel) maakte mijn lief Bolognese-saus voor het kleine tuig en maakte ik Melanzana alla Parmigiana. Voor mijn ouders die deze week ons weer ontzettend uit de brand gingen helpen oppas-wise. Dan is een ovengerechtje voorbereiden wel het minste wat ik kan doen.
Maandag begon hard tikkend op kantoor. Jet had ’s avonds de première van Pak van mijn Hart, geregisseerd door broer Kees. Ze had de allercoolste outfit en zag er op de loper uit als een topmodel. Jet was trots op Kees maar ik glom als ik naar Jet keek. Overdag bracht ik nog een flistbezoek aan mijn lieve vriendin die in het ziekenhuis lag. Ze wilde mijn Gucci-jurk wel even bepotelen en samen met haar kamergenoot probeerde ze te ontfutselen wie de grote kanshebber was om HNTM te winnen. “Wij liggen hier maar en spreken of zien verder niemand…” Leuk geprobeerd, ik heb beroepsgeheim en bovendien had ik zelf ook geen idee wie er zou winnen want kies maar eens uit die vier.
De finale was zoals hij hoort te zijn. Je kunt er hier alles over lezen. De dagen erna waren wij druk met het afmaken van ons winter issue, het voorbereiden van ons feest en glipte ik even weg om naar de presentatie van mijn middelste meisje te kijken. Toen de muizendans en het appelvers voorbij waren en ik weer met Twingo naar de studio zou gaan, werd er een Zwaar Emotioneel Beroep op me gedaan. Lang verhaal kort. Meisje mee. Ook naar de Soap Treatment Store aan de Van Baerlestraat waar het kleine schatje voor eeuwig is verpest met een glitternagellak behandeling van OPI.
Over donderdag heb ik je al voldoende verteld. Vrijdag was the day after. Die begon met wederom een schoolbezoek waar een sponsorloop gerend werd. De opbrengst gaat naar Serous Requests’ Hands Off Our Girls. Beetje ingewikkeld om uit te leggen aan kleuters van 5 maar ze renden als de beste en ik schreeuwde mijn stem nog een beetje schorrer. Omdat disco werd terugveranderd in kantoor en Jet, Liesbeth en ik nu eenmaal beter zijn in tikken dan in stellages afbreken zaten we de rest van de dag reuze luxe bij Jefferson, het restaurantje om de hoek. We bevochten onze kater met een croque madame en toen het half een was, bestelden Liesbeth en ik een glas witte wijn. Niet verder vertellen, hoor. Jet nam gewoon een groene thee. Ik sjeesde naar Chanel voor een cadeau voor Jet (vandaag jarig dus felicitaties zijn welkom!) en ging toen heerlijk naar huis. Wat ik dit weekend doe? De mijnen aan de borst drukken en die wallen wegwerken. Ik hoop dat het lukt.
