PHARRELL WILLIAMS IS OOK MAAR EEN MENS
Oke, zet nu eerst even Pharrell Williams met het nummer Happy op. Volumeknop omhoog. Als ik dit liedje hoor denk ik altijd meteen aan het lanceringsfilmpje van amayzine.com en het avontuur dat toen begon. Maar ik heb ook altijd heel erg zin om te dansen of om voorin een bakfiets te zitten en verliefd door de stad te fietsen (hij rijdt). Ik heb trouwens wel elke keer het idee dat in het refrein steeds het woord ‘klaplong’ wordt gezongen. Maar dat terzijde.
Gister was Pharrell op bezoek bij Oprah. Ze liet hem een filmpje zien waar je zag hoeveel mensen op de wereld dansten op ‘Happy’ en er vaak ook een eigen, ontroerende versie van hadden gemaakt.
Pharrell brak. En niet een beetje ook. TRANEN MET TUITEN. Lieve Pharrell ik huilde met je mee. Zo mooi was het. En het idee dat er miljoenen mensen naar jou luisteren, op jouw muziek dansen, zich door jou geïnspireerd voelen, moet overweldigend zijn.
Je ziet Pharrell huilen van geluk, maar ik kan me ook voorstellen dat het best beangstigend voor hem is. De impact. De roem. Zo op het eerste gezicht zou je misschien denken dat beroemde, knappe en rijke mensen vast het beste leven van iedereen hebben. Geen geldzorgen, een kast vol met de mooiste kleding, dineren in de mooiste restaurants, fans. Ik denk dat we dat goed mis hebben. Naast een glamourous bestaan lijkt het me ook verdomd druk. Druk in je leven en druk in je hoofd. (Ik kon mijn optredentje bij RTL Boulevard al amper uit mijn hoofd zetten). Iedereen kijkt mee, iedereen vindt iets van je. Je kunt nooit meer ongemerkt en/of ongestoord ’s morgens in alle vroegte op je pantoffels je vuilnis buiten zetten, stiekem op straat met een nieuwe lover gaan staan zoenen of met nat haar en zonder make-up op zondagochtend een krant op het terras lezen.
Even terug naar Pharrell (waar ik dus nu verliefd op ben, want o my, wat is het fijn als een man zijn emoties durft te laten zien). Hij vind het overweldigend dat er zo veel mensen in hem geloven, hem vertrouwen en dat hij met dit nummer wereldwijd geluk veroorzaakt, maar je ziet en voelt misschien ook wel dat het hem allemaal een beetje aanvliegt. Hij is bovendien publiek bezit geworden.
Respect Pharrell, ik zou never met je willen en kunnen ruilen, maar ik word verschrikkelijk happy van je.