INTERVIEW
Nicole Kidman wordt prinses Grazia
Het was de openingsfilm van het Cannes Filmfestival en is een film waar ik me, verhaal- en fashionwise bijzonder op verheug, Grace of Monaco, weer een hoogtepunt van Nicole Kidman waar ze ons met plezier , telefonisch all the way from down under, een kwartier over bijpraatte.
Was het meteen raak, Grace en Nicole?
Ik vond het script ongelooflijk fascinerend. Mijn moeder is opgegroeid met Grace en Marilyn Monroe, de iconische actrices van haar generatie. Ik heb Grace Kelly natuurlijk wel gezien in de Hitchcockfilms waar ze in speelde maar was niet echt bekend met haar persoonlijke verhaal. Ons verhaal omvat maar zes maanden van haar leven maar wel het turning point waarop ze zich realiseert dat haar commitment naar haar man, kinderen en het volk van Monaco belangrijker is dan een Hollywood-carrière.
Wat greep je het meest aan uit haar verhaal?
Haar behoefte aan een thuis en een gezin die maakten dat ze dat uitzonderlijke leven waar ze zo hard voor had gewerkt achterliet. Onze film begint op het punt dat ze getrouwd is, twee kinderen heeft maar in een ivoren toren leeft. Ze heeft nog steeds de wens te acteren, maar dat was onmogelijk. Ik was aangetrokken door het aantrekken-afstoten thema. Soms hebben mensen een hogere verantwoordelijkheid dan hun persoonlijke plezier. Grace behoorde tot die groep.
Je lijkt zo ontzettend op haar in de film
Dankzij geweldige make up-artists ben ik in staat te transformeren tot de meest uiteenlopende types. Grace Kelly was een klassieke schoonheid. Door de manier van belichten, mijn wenkbrauwen langer te maken en mijn haar heel blond te kleuren begon ik meer op haar te lijken. Als je vindt dat ze erin geslaagd zijn om mij op haar te doen lijken ben ik diep gevleid.
Morgen verschijnt de film in Nederland en het lijkt erop alsof we allemaal niet kunnen wachten deze film te zien. Hoe komt dat denk je?
Mensen hebben een grote liefde voor glamour en Grace was de personificatie van glamour. De kleding in de film is zo mooi en de regie is fantastisch. Olivier Dahan, de regisseur, is eigenlijk schilder en de film weerspiegelt zijn artistieke oog.
Lijkt me heerlijk om zulke mooie kostuums te dragen
Omdat ik twee kinderen heb, kleed ik me uit praktische overweging meestal casual. Bovendien waren de afgelopen films waarin ik speelde ook vrij rauw en zeker niet glamorous. Het was inderdaad heerlijk om al deze prachtige outfits te dragen. Toen ik de baljurk droeg voor de laatste scène van de film en Hotel de Paris in Monaco binnenliep, voelde ik me als in een droom. Het sprookjesachtige aan het maken van deze film was het dragen van de kleding en de juwelen. Elke dag weer.
Ik begreep dat de locaties ook sprookjesachtig waren
We hadden de beste locaties, ever. Het was heel authentiek omdat we filmden aan de Franse Rivièra en in Monaco. We hadden toegang tot heel veel plekken die Grace zelf ook heeft bezocht.
Na zo’n geweldige samenwerking, al die geweldige looks en filmen op de mooiste locaties werd je film ook nog eens als openingsfilm in Cannes getoond.
Vorig jaar was ik een van de juryleden, een van de meest geweldige ervaringen van mijn leven trouwens, dus het was geweldig om hier nu om deze reden te zijn. Het was ook op het Cannes Filmfestival waar Grace Rainier ooit ontmoette, dat gaf het allemaal een mooi full circle touch.