Jet, May en de zoektocht naar Victoria’s Secret

 “Het kan me niet schelen wat er gebeurt, als we maar naar Victoria’s Secret kunnen.” Die woorden sprak Jet nadat ze eerst vijf minuten had gedanst omdat we naar New York Fashion Week zouden gaan. Geen zorg, Jet, natuurlijk gaan we naar Victoria’s Secret. Duuh. Ik had zelf ook nog wel wat op mijn wensenlijstje staan.

Eenmaal in New York struikelden we over de VS-stores. Dat we geen tijd hadden om naar binnen te gaan (van Lacoste naar Carolina Herrera via Jason Wu naar Y3 en doorrr) gaf totaal niet. We waren hier een week, ons moment kwam wel.

Maar zoals dat gaat tijdens Fashion Week en al helemaal in New York buzzde de telefoon en plopten de e-mails met uitnodigingen binnen. Of we nog even koffie wilden drinken met Diane von Furstenberg? Maar natuurlijk. Of we ons haar wilden laten doen bij de O&M kapper in Meatpacking District. Euh ja. En zo hopten we van breakfast naar borrel en flitsten er steeds filialen met beeldige bh’s voorbij maar echt niet dat we tijd hadden om daarheen te gaan.

Gelukkig was de laatste dag nog redelijk leeg. We filmden backstage bij Michael Kors en doken vervolgens hup op de eerste rij maar daarna was de agenda leeg en Victoria’s Secret van ons.

Trees Korstanje aan de lijn. Bobbi Brown wilde ons uitnodigen in hun headquarters op Broadway voor een behandeling. Mochten we ook filmen. En of we daar heen gingen. Kwam goed uit want hun hoofdkantoor bevindt zich boven de Prada-store en, juist ‘m, naast Victoria’s Secret. Kwam dat even goed uit.

Verwend dat we werden bij Bobbi, er kwamen goodiebags om de hoek, onze nagels kregen nog een manicure en dán een rondleiding en boeken en weet ik het allemaal. Ondertussen tikte de tijd door. New York stroomde vol met verkeer en wilden we op tijd JFK halen dan moesten we nu, nú, NU.

“Geeft niets,” sprak Jet de optimist en de vooruitkijker. “Er is ook een VS-filiaal op JFK dus na het inchecken kunnen we daar minstens een uur helemaal los.” Perfecter kon niet. Hadden we die saaie vliegvelduurtjes meteen opgevuld.

“Geeft niets,” sprak Jet de optimist en de vooruitkijker. “Er is ook een VS-filiaal op JFK dus na het inchecken kunnen we daar minstens een uur helemaal los.”

Wat denk je? Eenmaal op JFK was daar zeker een winkel. Maar die was dicht. Wegens verbouwing. Zucht. Kreun. Steun. Je begrijpt wat sindsdien onze eerste stop is als we in New York zijn. Zelfs als David Beckham ons uitnodigt. Juist als David Beckham ons uitnodigt. Eerst naar VS.

En mogen we dan ook graag een filiaaltje in Nederland bestellen? Dank u.