Na zeven jaar in de horeca gewerkt te hebben, verbaas ik me nergens meer over. Een vrouw die midden in het restaurant op de grond piest, een man die de tafel onder kotst, een echtelijke ruzie die publiekelijk uit de hand loopt, of een stel dat juist onder de tafel wel iets verder gaat dan alleen een beetje vozen, een hondje waarvoor ik een bordje eten moet snijden. Regelmatig gooi ik nog wel eens van dat soort verhalen op tafel. Dat ik een mega dikke klodder mayo in iemand tas liet vallen (en er niets van durfde te zeggen), rode wijn over een beeldige jurk of die keer dat ik op een vol terras op mijn bek ging.

Vandaag ga ik het hebben over flauwe of grappige dingen die je nog al vaak te horen krijgt als je in de bediening werkt.
De zin:  ‘Het was héérlijk, heb jij dat allemaal zelf gekookt?’ is vast lollig bedoeld,  maar als je ‘m vaker hoort heb je zin in: ‘Nee gast, natuurlijk niet, ik sta toch in de bediening, duuh’.
Dit is ook zo’n terugkerende ‘grap’: ‘Zo, nóg meer afwas!’ als ik de tafel kom afruimen. Poeh hey, heb je je lolbroek aan? Of als ik vraag: ‘Meneer, hoe wilt u graag uw steak?’ en je krijgt het antwoord ‘Nou, op een bord graag’. Tjeeezus, ik bedoel toch well done, medium of rare, gek!
Ik liep een keer op een chique party oesters rond te serveren.
‘O, daar word ik altijd zo lekker geil van,’ zei een type ‘oogarts uit Aardenhout’, toen ik met mijn loodzware plateau voor z’n neus stond.  Die keer kon ik me niet inhouden en zei: ‘ Nou meneer, dan blijf ik vanavond heel ver bij u uit de buurt.’ Hij keek nog beledigd ook.
Niet vervelend, maar wel grappig zijn mensen die gerechten verkeerd uitspreken. Knoop maar in je oren: het is vitello toNATO, niet vitello toMATO. En je zegt siezer salad, geen sézar salad. En ook is het tal-jatelle, niet tak-li-a telli.
Mag ik nog even door gaan?
‘Heeft u ook een rode Chardonnay?’ bijvoorbeeld. Rode Chardonnay bestaat nie-hiet.
Of: ‘Wáát is dat állemaal voor mij?’ als ik met een enorme mand met kazen bij de tafel kom. ‘Nee dude, tenzij jij zin hebt in vijf kilo kaas, maar dit heb je wel zelf besteld: ‘kaasplankje, keuze uit 5 stukjes kaas’.
Er vroeg weleens iemand of ik zijn haring in stukjes kon snijden, wat mij, tenzij iemand geen armen heeft of een kunstgebit, totaal debiel lijkt. Kijk, een steak tartare bereid ik natuurlijk voor je aan tafel en een visje fileer ik binnen een minuut waar je bij staat, maar een harinkie kun je zelf ook wel snijden?
Trouwens, ook vaak genoeg meegemaakt dat mensen volledig in paniek raakten als ik een steak tartare voor hun neus zette. Vaak denken ze dat ze zo’n doodgewoon gebakken tartaartje zullen krijgen. Meestal vraag je daarom als mensen het bestellen: ‘U wéét dat het om rauw rundvlees gaat?’
‘Heel erg flauw is natuurlijk de opmerking: ‘ Sta jij zelf ook op de toetjeskaart?’
Maar ik moet eerlijk zeggen, als het een hele leuke boy was, wilde ik nog wel eens roepen: ‘na sluitingstijd zéker’ !