liegen in de winkel
Door de jaren heen heb ik ontelbaar veel uren in pashokjes, voor spiegels en in winkels doorgebracht. Dat heeft me behoorlijk was wijsheden opgeleverd (Gij Zult Nooit Bikini’s Altijd Thuis Passen) en levenslessen geleerd (Bij Twijfel Niet Doen). maar ook heeft het me een ongelofelijke hoeveelheid smoezen en leugens bijgebracht. Want hoe het kan weet ik niet, maar ik durf dus nooit tegen het winkelpersoneel te zeggen wat ik ergens écht van vind. “Ja nee ik kom later terug om nog een keer te kijken” is de basis, maar er zijn nog veel meer smoezen.
Om te beginnen raak ik altijd heel erg in de war als ik een paskamer uitloop en dat de juffrouw dan vraagt “is het gelukt?” Wat moet de mens daar nou op antwoorden?! Ja, ik bleek fysiek in staat te zijn maar toch paste het niet dus nee het is niet gelukt en het stond me ook niet of nouja deze wel maar dit niet maar ik vind het wel heel mooi maar het is niet echt mijn stijl dus ik denk er nog over na aaaargghhh – totale kortsluiting. Nee maar even serieus, wat moet ik daarop terug zeggen?!
Dan, in winkels waar de persoonlijke aandacht wat groter is zijn de leugens dat ook. Ik heb mezelf vaak in allerlei bochten gewrongen als ik langdurig iets sta te passen onder toeziend oog van winkelbediende 1 en dan uiteindelijk besluit de jurk toch niet te kopen. Maar noem me een loser of een lafaard, ik kan dat dan niet over m’n hart verkrijgen om te zeggen. Winkelbediende 1 heeft de jurk uitvoerig bepoteld en bezongen en oh hij staat me zo mooi en hoi daar is winkelbediende 2 en jaaaaa och mevrouw wat staat hij u beeeeeldig. Als ik dan zeg dat ik ‘m helemaal niet zo mooi vind en dat ik er best wel dik en lelijk in lijk dan beledig ik mevrouw 1 en 2 dus indirect eigenlijk ook en dan wil ik toch niet? Ik roep dan iets over dat ik ‘m wil passen met andere schoenen/ondergoed/clutch/kapsel en probeer snel de winkel uit te lopen en ja ik kom heeeus terug.
Wat ook altijd goed helpt is om te zeggen dat je graag een keer terug komt met een vriendin. Voor mental support. Als je een beetje een gezellige verkoper hebt waar je tegen moet strijden dan wil hij (ze zijn vaak pretty gezellig gay) zich nog wel eens opwerpen als BFF maar trap er niet in! Hou je sterk!
Kijk, zij moeten hun sales maken en targets halen en ik ben een laffe doos die de kleren niet durft af te kraken dus dat is bij voorbaat al een hopeloze situatie. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat Ze meestal heus wel doorhebben dat ik nooit meer terug ga komen dus ik doe al dat acteren en moeite helemaal voor niets. Lezen er toevallig mensen mee die in een winkel staan en types als ik altijd meteen doorgronden? If so, vertel me, hoe kom ik hier in godsnaam overheen?
