-Advertorial-
JET EN LIES OP PAD MET TWINGO
Sinds we naar in de auto naar Parijs zijn gereden weet de hele wereld dat we twee ontzettende mietjes zijn die niet kunnen rijden. Laatst was ik uit eten en het meisje van de bediening zei aan het eind van de avond dat ze me herkende van de filmpjes uit deze post en dat ze enorm veel medelijden met ons had, “haha wie kan er nou niet schakelen?” Nou, wij dus. Onze reputatie en zorgvuldig opgebouwde imago zijn totaal neergehaald en daarbij is onze autoangst groter dan óóit.
“Je moet het gewoon weer een keer proberen” zegt May dan, waarop mijn antwoord is “ik ga NOOIT meer in een auto.” Jet daarentegen is iets dapperder en wilde het wel weer eens proberen, dus we besloten het erop te wagen. “Ja en dan ga je lekker naar de Cornelis Schuyt, beetje Shoebaloo bekijken, tijdschriftje kopen, dingen doen waar jullie blij en rustig van worden” sprak therapeut Mobach. Voordat we gingen deed Jet wel even een rondje om te oefenen en toen de zenuwen onder controle waren stapte ik ernaast en reden we richting Amsterdam Zuid. Bij het eerste stoplicht zat mijn hart alweer in m’n keel maar Jet deed alsof haar neus bloedde en scheurde moeiteloos door de stad. “Ja maar dit autootje rijdt écht heel lekker” zei ze, en de eerlijkheid gebied te zeggen dat het er inderdaad allemaal zó soepel uitzag dat ik het bijna zelf ook wel wilde proberen.
Maar de echte beproeving kwam toen bleek dat de straat die we in moesten afgesloten was en we een U-turn moesten maken. Zoals je je wellicht herinnert, dat is exact waar Jet haar paniekaanval door in Parijs kreeg. Vooruit achteruit stuur links stuur rechts schakelen en steken – het gáát gewoon niet. Maar de Twingo stuurt zo makkelijk en heeft zo’n kleine draaischijf dat we in één soepel bochtje zo hup omgekeerd en wel aan de andere kant van de straat staan. Niets schakelen! Niets steken! Dit is zo fijn!
Gearriveerd in de Schuyt vinden we ontlading bij het moois van Shoebaloo, ik koop een Linda en het tweede nummer van Harpers Bazaar bij de tijdschriftenboer, Jet verlekkert zich bij Babassu aan geurkaarsen van Molton Brown en we eindigen bij de vintage winkel van By Danie. Daar kom ik oog in oog met waanzinnige laarsjes van mijn lievelinsgmerk Giuseppe Zanotti die als gegoten zaten en dus mee naar huis gingen, dat snap je.
Al met al, het was een verdomd therapeutisch ritje. De motor sloeg welgeteld NUL keer af, we hebben geen spat paniek gevoeld, het autootje rijdt als een trein en zelfs ik ben me er mentaal op aan het voorbereiden binnenkort een rondje te rijden. Waar zo’n Twingootje al niet goed voor is.
