Als je elke week de beeldschone glossy JAN maakt, weet je van wanten als het smaak betreft. Naast founder Marie Nanette Schaepman had er geen passender persoon op de plek van hoofdredacteur kunnen zitten. Hoofdredacteur Esther Goedegebuure haalt het maximale uit haar leven en deelt haar mooiste vondsten.

Buiten de creatieve lijntjes kleuren is bijna de handtekening van JAN geworden. Hoe komt het dat jullie er zo goed in slagen om altijd weer te verrassen?

Onze plek is daarbij heel belangrijk. We huizen in een grachtenpand met JAN en, ook al horen we inmiddels bij het grote Grüner und Jahr, zijn we een autonoom opererende redactie. Saaie vergaderingen hebben we niet. Bij ons ontstaan de meeste ideeën tijdens de lunch waarbij verhalen uit onze levens de kern vormen van verhalen voor JAN.

Ik weet dat jullie ervoor gevochten hebben om op de gracht redactie te kunnen blijven houden. Wat zijn de basic essentials van een goede werkplek voor jou?

Toen JAN werd gekocht door Grüner und Jahr ben ik als eerste naar de directie gegaan om te vragen of ze iets van de huurprijs af konden doen. Dat lukte. Met die verlaagde huur ben ik naar onze verse eigenaar gestapt en heb gevraagd of we op deze unieke werkplek konden blijven. Dat mocht. Het is zo’n mooie plek waar we iedereen met wie we werken, van adverteerder tot bekende Nederlanders, kunnen ontvangen. De grote tafel is het hart van ons bedrijf. Daar wordt gelunchd en geborreld. In de zomer zitten we vaak in tuin op banken van stijgerhout.

In de stad kantoor houden, betekent dat ook veel buiten de deur lunchen en borrelen?

Ik moet eerlijk zeggen dat we meestal op onze eigen redactie blijven omdat het zo’n heerlijke plek is. We drinken wel eens een biertje bij café Brandon, want ze hebben een heerlijk terras. Daarnaast ligt Da Portare Via met de lekkerste afhaalpizza’s van de stad. Moeten we snel iets eten tussen de werkdag en een presentatie in, halen we dat daar. Ook bestel ik nog wel eens twee kroketten op een boterhammetje bij café Van Harten in de Hartenstraat. Als ik zakelijk iets wil bespreken, fiets ik nog wel eens naar Dauphine. Ligt niet naast de deur maar ik doe alles op de fiets, echt alles.

Je woont en werkt in de hoofdstad. Vind je daar alles wat je nodig hebt ter ontspanning of inspiratie of zoek je dat elders?

Ik vind alles in Amsterdam maar ben intens gelukkig met mijn strandhuisje in IJmuiden. Daar kom je in een heerlijke natuurflow, zit ik met mijn koffietje in de fatboy met heel veel kranten om me heen. Lezen is voor mij een heel belangrijke bron van inspiratie.

Waar ga je naartoe als je aan het inspiratie-infuus moet?

Voor mijn werk kom ik twee keer per jaar in Parijs maar ik ga ook altijd een keer per jaar met mijn man. Het leukste vind ik om daar dan de dingen te doen die ik er altijd doe. Zoals de lekkerste cheesecake van de wereld te eten bij Finkelsztajn Rue de Rosiers. Of urenlang op het terras van Cave la Bourgogne zitten op Rue Mouffetard. Ik ontdek heus ook wel eens iets nieuws. Laatst heb ik SoPi ontdekt, South of Pigalle, onder Montmartre. Daar vind je zoveel leuke bistrots en mooie Parisiennes op een heel alledaagse, toegankelijke manier. Ik heb een half uur staan wachten om in een piepklein, viertafelig lunchtentje te kunnen zitten waar je twee gangen kreeg voor €19. Zo lekker. (Cul de Poule Rue des Martyrs)

Welke artiest staat nu bovenaan je playlist?

Mijn oudste zoon voedt me heel erg wat muziek betreft. Hij wordt elke dag wakker met Hero van Family of the Year. Prachtig vind ik dat. Het heerlijke aan Sonos en Spotify vind ik dat waar je maar zin in hebt, bestaat. Als je nu met het WK-geweld zin hebt in bossa nova, heb je bossa nova. Ik was helemaal in de ban van de serie Ramses en heb de laatste tijd dus ook heel veel Ramses Shaffy en Liesbeth List geluisterd. Als je van Franse mellowmuziek houdt is Chérielounge een aanrader.

Wat lees en luister je om gevoed te blijven?

Heel veel kranten. Ik heb een abonnement op Het Parool. De NRC, en het Financieel Dagblad waarvan ik van het laatste het FD Persoonlijk erg leuk vind. Op zaterdag lees ik met veel plezier Volkskrant Magazine. Ook neem ik echt de tijd om boeken te lezen. Voor mij is lezen zo’n belangrijke vorm van ontspanning. Vakanties zijn pas echt begonnen als ik mijn eerste boek uitheb. Over twee weken gaan we al weg en ik heb al een stapeltje klaarliggen. Twee ervan, van Herman Koch en Annejet van der Zijl, heb ik stiekem al gelezen. Voordat we vertrekken duik ik de boekhandel gewoon nog even in en sla ik mijn slag.

Waar gaat de reis naartoe deze zomer?

We gaan een heel mooie reis maken. Via Bali naar Sulawesi en dan weer terug naar Bali. Meestal gaan we naar hetzelfde plekje in Andalucië waar we ook altijd heel gelukkig zijn. Maar op een bepaalde leeftijd is het mooi om herinneringen te creëren voor je kinderen. Repeterende vakanties zijn mooi maar herinneringen gaan door elkaar lopen, je weet niet meer precies wat zich in welk jaar heeft afgespeeld. Na de zomervakantie gaat mijn oudste zoon naar de middelbare school en dat leek me een mooi moment om als gezin weer een avontuur te beleven.

Wat wil je iedereen meegeven voor deze mooie, lange zomer?

Ik heb een evangelisatiedrang in me. Vind ik iets mooi, moet iedereen het weten. Sinds ik De Vlucht van Jesus Carrasco las, wil ik iedereen erover vertellen. Het boek kleurde mijn vakantie. Het was bijna een zintuiglijke ervaring. Het is alleen jammer dat je het zo snel uit hebt. Verder hoop ik dat iedereen geniet van de dingen waar je normaal geen tijd voor hebt. Daar zijn zomers voor bedoeld.