May’s Fashion Week Survival Kit
Jawel hoor, de tickets zijn weer geboekt. Op vrijdag 13 (ik weet het, ik weet het maar kan ‘t schelen, we gaan naar NY) februari vliegen we uit om jullie alles, álles, ALLES te vertellen over de shows, de modellen, de gossip, de streetstylelooks. In de categorie voorpret stel ik vast mijn survivalkit samen want met -15 in je Bill Cunningham-fähige pakje is weliswaar een feest maar geen pretje. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Thermisch ondergoed
Vorig jaar was ik zo ongelooflijk eigenwijs dat niet te doen en alle research van Liesbeth van me af te laten glijden waardoor zij beeldig in korte rokjes liep (met daaronder thermisch ondergoed maar dat zag je niet aan de buitenkant) en ik in een dikke winterjas waar Bill Cunningham dus echt zijn ooglid niet eens voor optrok. Afijn, thermisch ondergoed en ik, een onafscheidelijk duo deze fashion week.
De selfiestick
Cadeautje van de kerstman en nu al de gift of the year wat ons betreft. Even de zelfontspannersapp downloaden, je mobiel in de stick klemmen en je maakt de beste langeafstandsselfies. David Beckham, ik ben helemaal klaar voor ons ussie.
Extra batterij
Wat het is, is het maar tijdens fashion weeks en al helemaal in New York stroomt mijn mobiel sneller leeg dan het badwater. Modellen, die nogal lustig Instagrammen tussen de shows door, zetten hun schermlicht zo laag mogelijk. Schijnt ontzettend te helpen. Maar daar ben ik iets te bijziend voor. Daarom gaat er een extra batterij mee die twee keer mijn mobiel kan opladen. Daar red ik het dan wel mee en backstage zijn er vaak mobiele oplaadpunten.
Slaappillen
Eerste stop in NY is de Duane Reed waar ze een groots assortiment aan slaaphulpmiddelen hebben. Ik neem altijd de lichtblauwe die er voor zorgt dat als ik om drie uur ’s nachts wakker word (negen uur Nederlandse tijd ‘s ochtends), het me wel lukt om weer in slaap te vallen waardoor ik fris en uitgerust de New Yorkse dag tegemoet kan zien.
Miniatuurtjes
Bij mijn laatste tripje nam de douanier mijn tube Estée Lauder gezichtsreiniger in. Hij was potdorie bijna leeg maar stel, stel, stel dat hij vol was geweest, dan was hij boven de toegestane limiet. En daar had ik natuurlijk heel veel vliegtuigen mee op kunnen blazen, dat begrijp je. De douanier vond het zelf ook een beetje onzin, fluisterde hij me toe. Maar regels zijn regels, mevrouw. Omdat de douaniers op JFK stukken strenger zijn dan deze vriendelijke meneer op Schiphol, verzamel ik nu vast de lekkerste proefjes. Kan ik weer eens iets nieuws uitproberen.
