Anne Marije De Vries Lentsch was jarenlang marketing manager van Grazia en Marie Claire. Sinds twee jaar rockt ze de Nederlandse editie van Cosmopolitan als hoofdredacteur. Iemand die afwisselend werkt in het hart van Amsterdam en New York móet natuurlijk wel een knap tasje aan de arm hebben hangen.
Hoeveel tassen heb je?
Ik had er heel veel. Maar door een lekkage in mijn kast waar ik ze had opgeborgen, heb ik er nu maar één.
Je tas, hoe is hij tot je gekomen?
Mijn oude tas die ik hiervoor had die bleek niet zakkenrolproof te zijn. Ik stond ergens en ineens zat er een vreemde hand in m’n tas die mijn telefoon in zijn hand hield. Die arm heb ik uit m’n tas gerukt met behoud van telefoon, de roller is weggerend en ik heb toen maar afscheid genomen van mijn oude tas. Tassen zonder rits zijn mij niet veilig genoeg. Dezelfde dag liep ik spontaan tegen deze tas aan. Ik zag ‘m en hij voldoet aan alle eisen met een bijzondere rol voor het fenomeen rits.
Wat is er zo bijzonder aan?
Mijn laptop past erin, mijn tijdschriften passen erin, hij is diefproof, hij heeft een kort en lang hengsel, hij is in het blauw wat ik al heel lang wilde. Hij is zowel qua innerlijk mooi (handig) als qua uiterlijk. Best of both worlds.
Er wordt wel gezegd dat de inhoud van je tas (opgeruimd of slordig) iets zegt over hoe je op dat moment in het leven staat. Als ik jouw tas vanuit psychologisch point of view zou bekijken wat zou dat over jou zeggen, denk je?
Mijn tas oogt rommelig maar het is geen rommel wat ik meedraag. Alle essentials zitten erin. Als hoofdredacteur moet ik soms van de ene afspraak naar de andere. Dus die tas is dan een soort walking closet. Slippers erin, hakken eruit, jasje één erin, jasje twee eruit en niemand die het ziet. Mijn tas vertelt je waarschijnlijk dat ik praktisch ben ingesteld.
Wat heb je altijd bij je?
Mijn portemonnee, iPad, telefoon, koptelefoon, platte schoenen, de laatste Cosmo, sleutels, kauwgum, make up tasje, zonnebrand, agenda, platte, schoenen en dan nog wat ik die dag nodig heb.
Houd je van klassiek of meer trendy?
Mix van beiden. Of kan dat fashion wise niet? Ik doe heel lang met dingen dus ik kies vaak dingen die niet te trendgevoelig zijn.
Wordt deze tas gekoesterd en bewierrookt en keurig opgeborgen in een dustbag of slinger je hem ergens in een hoek?
Deze tas leeft kan ik je vertellen. Hij komt net uit Buenos Aires waar ik m bijna aan een fiets heb laten hangen (fietsen door BA is een aanrader by the way).
Vertel eens, is het waar, opent een goede tas werkelijk deuren?
Ik kijk altijd als eerste naar iemands tas dus denk zeker dat het vice versa is.
Heb je al iemand in gedachten die deze tas ooit gaat erven?
Ik denk niet dat nadat de tas met mij heeft samen geleefd iemand m wil hebben.
Welke staat er op je wishlist?
3.1 Phillip Lim en anything Chanel.