De meesten zullen haar kennen als de ontzettend vrolijke en eloquente tafeldame bij De Wereld Draait Door: Roos Schlikker. Ze is journalist, columnist, schrijfster van boeken (haar nieuwe roman wordt as we speak klaargestoomd) en toneelstukken oh en, heel leuk mens, zo bleek toen ik haar vanmorgen aan de telefoon had om de week en het weekend door te nemen. Roos en ik ‘kennen elkaar’ van Twitter, en nadat ze me daar vertelde Amayzine zo leuk te vinden twijfelde ik geen seconde en nodigde haar uit voor deze rubriek. “Maar ik ben niet extreem hip en glam enzo hoor!” riep ze eerst, maar dat zijn haar woorden. Roos, wij zijn heel benieuwd naar jouw wel en je wee dus the stage is yours.

Allereerst, hoe was je week?

“Ja dit was wel een rare week natuurlijk, met de herdenking. Ik heb er ook een column over geschreven waar mensen dan weer op reageren, ik zat bij het Radio 1 in het Mediaforum dan gaat het erover, al met al ben ik de week met een zwaar gemoed doorgekomen. Ik vond de herdenkingsdienst trouwens echt heel mooi, ook hoe het in beeld was gebracht.”

Donderdag heb ik naar je gekeken bij De Slimste Mens. Wat leuk dat je daaraan meedeed!

“Ja vond ik uiteindelijk ook! De opnames waren een paar weken geleden en ik wist al veel langer dat ik mee zou doen, maar je mag er niets over zeggen. Ik kan heus wel geheimen bewaren, maar ik vind het niet per se léuk om te doen snap je. Maar goed die uitzending dus, ik heb zelf niet gekeken. Ik kijk mezelf nooit terug trouwens, ook niet bij DWDD. Ik ben al heel lang journalist maar was altijd een anoniem figuur. Sinds anderhalf jaar schrijf ik een column (voor het Parool, red.) en dan is het al heel raar dat er een foto bij moet. Ik heb opeens een hoofd bij de tekst! Mijn man kijkt wel alles terug waar ik in zit maar dat moet ‘ie dan maar in z’n eentje doen en met een koptelefoon op. God ik klink nu wel heel gefrustreerd he? Maar geloof me, ik heb verder geen issues of zoiets. Het is nog betrekkelijk nieuw voor me, dat hele niet-anoniem zijn. Ik vergeet graag dat er een miljoen mensen naar DWDD kijken.”

Wat ga je vandaag doen om het weekend in te luiden?

“Vanavond komt mijn beste vriendin bij me thuis eten. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk brak ben vandaag. Gister heb ik dus níet voor de buis gezeten en ben ik met een vriendin naar restaurant Odessa gegaan. Dat ene wijntje werden meer wijntjes en toen ik ging ook nog Baileys drinken. Jaha ik weet het, de jaren ’80 belden en ze willen hun drankje terug, ik zei toch al dat ik niet hip was! Vanavond iets rustiger dus, ik heb een fijn balkon, we drinken wat wijn en draaien wat muziek. En ja dat kan ook heel erg uit de hand lopen haha, ik sluit niets uit.”

Dat ene wijntje werden meer wijntjes en toen ik ging ook nog Baileys drinken. Jaha ik weet het, de jaren ’80 belden en ze willen hun drankje terug, ik zei toch al dat ik niet hip was!

Zondag ga je op vakantie. Zit je nu dan in die enorme pre-vakantie-stress?

“Het is hysteeeerisch! Ik heb natuurlijk die column dus ik moet vooruit schrijven, anders moet ik dat daar doen. Het m’n eer te na om niet te verschijnen, ik ben zo ontzettend blij met die plek in de krant. Vandaag dus heel veel losse eindjes aan elkaar knopen en andere dingen die nog moeten. En inpakken ja, ook voor de kinderen, ik heb er twee, de ene is 4 en de ander 2. Het is totaal belachelijk dat zulke kleine wezens zoveel materiaal nodig hebben. Echt ik heb nachtmerries over het inpakken voor vakanties.”

Zeg en waar gaat de reis naartoe?

“We gaan naar Marokko, in een heel luxe all inclusive Club Med-oord. Niets woests en wilds dus in de woestijn. Tja erg he, hoi dit is mijn leven. Ik nam me altijd voor om veel te reizen met de kinderen maar ze zijn nu op de leeftijd dat ze toch niet veel meer willen dan met een schepje in het zand spelen, en ik zit daar dan graag met een glas wijn naast.”

En zonder inpakstress, hoe ziet het weekend in Huize Schlikker er dan uit?

“Ik ga altijd sporten in het weekend en neem de kinderen dan mee, er is daar namelijk een kinderopvang. Die oudste van mij wil nu trouwens ook met een personal trainer trainen. Hij kan al planken. Hij is víer en kan al planken! Ik ben zeer trots. Het is altijd een heel ritueeltje, want daarna gaan we ijs eten bij het IJscuypje, ergens lunchen, we zoeken een speeltuin op en zo keutelen we een beetje de dag door. Ik woon in de Jordaan dus bezoek ook vaak even de Noordermarkt, en verder doen we veel wat de kinderen willen. Zwemmen, zichzelf in de zandbad begraven, van alles.”

En nog speciale zomer-weekend-hobby’s?

“Nou we hebben een bootje, en daar gaan we graag veel mee varen. We hebben een zomervrienden-Whatsappgroep die we bij mooi weer ’s ochtends een bericht sturen en de eerste 15 die reageren kunnen dan mee, want zoveel passen erop. Daar word ik echt heel gelukkig van, met m’n vrienden op een bootje over de grachten dobberen met wijn en eten. Sowieso word ik heel blij van lekker eten, ik kan me niet goed herinneren wanneer ik voor het laatst echt uit dansen ben geweest maar ik ga graag en vaak goed uit eten en geef daar ook vrij veel geld aan uit. Hup vijf gangen diner met het bijpassende wijnarrangement graag.”

Ideale weekendtip?

“Voor de beste broodjes en salades van Amsterdam ga je naar Small World in de Binnen Oranjestraat in de Jordaan. Een piepklein tentje dat gerund wordt door een Autralier die het niet te doen is om de winst, maar om het maken van de lekkerste broodjes van de stad. Dat is m’n tip. Koop een broodje, huur een bootje, en vaar weg.”

Als praktische zaken er niet toe doen, hoe ziet je ideale weekend er dan uit?

Weg. Naar het buitenland. Zet mij maar in m’n eentje op de Kilimanjaro. Ik ben ‘m ooit opgelopen in zes dagen en los van dat het heel zwaar en moeilijk was was het ook zó bijzonder. Ik ben best wel een luxepoes, hou erg van dure hotels maar op zo’n moment alleen maar om je heen kijken, zo hoog boven de wereld zijn, alleen met je gedachtes, dat is ook wel heel erg fijn. Mijn werk komt allemaal uit m’n eigen hoofd, die kop van mij is m’n hele werkzame leven dus als ik die niet af en toe leeg krijg loopt het spaak.