Weersta de verleiding van het winkelpersoneel
Ze zeggen dat haat en liefde heel dicht bij elkaar liggen. Dat klopt. In ieder geval op het gebied van winkelen. Weinig leukers dan een verse nieuwe kleer maar tegelijkertijd is er ook weinig erger dan winkels. Eigenlijk, als je er goed over nadenkt, zijn winkels dikwijls de hel. Zuchtend winkelpersoneel, DE jurk die er niet meer is in jouw maat, slechte verlichting in de te kleine paskamer, eindeloze rijen en opdringerig winkelpersoneel. Vooral dat laatste is me een doorn in het oog. Ik haat het als ik een paskamer uit kom en de juffrouw vraagt “of alles is gelukt.” Wat moet de mens daar nou op antwoorden?! Ja ik bleek er toe in staat te zijn de kleren aan te trekken maar nee ik ga ze niet kopen – ik mompel meestal wat en loop door. Een ander vervelend trekje van winkelpersoneel is dat ze je altijd weten te verleiden tot aankopen die ik eigenlijk niet wil maken, met een kast vol miskopen als gevolg. Flink wat winkeluren verder ben ik er inmiddels een beetje achter hoe ze dat toch steeds voor elkaar krijgen dus pak pen en papier en noteer, dit zijn hun trucs waardoor je opeens met een witte legging en een paarse jurk de deur uitloopt.
1. Ze dwingen je het stuk te ervaren, waardoor je het meteen denkt te willen kopen. Je móet die jurk echt even passen, of dat parfum even opspuiten of de tas even om doen. Vervolgens wordt je voor de spiegel geparkeerd (waar een heel subtiel dunner-maak-effectje in zit) en overspoeld met lofzang. Hij staat zo mooi, de kleur is perfect bij je huid, je kunt hem eigenlijk altijd aan, kortom, je bent gek als je ‘m niet koopt.
2. Het kledingstuk wordt gepresenteerd met een bravoure waar zelfs Hans Klok een puntje aan kan zuigen. Geen opgevouwen vodje of een suf hangertje, de jurk/jas/broek/rok/waddanook wordt met een zuchtje wind voor je neus gehangen waardoor je denkt met een echt heel bijzonder iets te maken te hebben. Tassen worden met twee handen gepakt, een jurk wordt gepresenteerd door met de ene hand de hanger vast te houden en met de ander subtiel de onderkant te doen laten golven. Het is als een professionele cocktail shaker, doe een hoop spannende bewegingen en je denkt dat je cocktail opeens wel die 25 euro waard is.
3. Ze maken je lekker met gouden bergen. Pas op voor teksten als “ik heb daar de perfécte schoenen bij” of “die broek staat je beeldig en ik heb daar een prachtige top bij.” Je wilt toch alleen die broek? Negeer de top. Wil je alleen de jurk? Negeer de schoenen. Trap er niet in. Zodra je 10 minuten op iets hebt moeten wachten heb je al snel het idee dat je geen nee meer kan zeggen want “hij heeft er nu al zoveel moeite voor gedaan.”
4. Ze maken je emotioneel gehecht aan een stuk. In plaats van zeggen dat de stof heel zacht is, laten ze je dat zelf voelen. Vertellen dat het leer van die tas heel bijzonder is komt beter over als je er even aan ruikt of aan voelt. Voor je het weet heb je met al je zes zintuigen ervaren dat het stuk in kwestie écht een goede aankoop is, terwijl je helemaal niet op zoek was naar een leren broek of tas.
