Zo vinden de Fransen ons wel leuk
7 stappen
Af en toe plopt er een onderzoek in mijn mailbox dat niet per se ongelooflijk nuttig en worldchanging is, maar wel reuze geestig om te lezen. Frankrijk.nl vroeg hun Parijse hoofdkwartier wat ze van Nederlanders vonden. Daaruit bleek dat Fransen ons bijzonder vriendelijk vinden. Klopt misschien ook wel want wij vinden veel Fransen ongelooflijk onvriendelijk. Vooral die in Parijs resideren. Da’s lastig hoor om die een glimlachje op de mond te toveren.Dat we geen culinaire traditie hebben, is ook een uitkomst. Broodtrommels, bekers met karnemelk, begrijpen Fransen helemaal níets van. En ik eigenlijk ook niet.
Frankrijk.nl vroeg hun Parijse hoofdkwartier wat ze van Nederlanders vonden. Daaruit bleek dat Fransen ons bijzonder vriendelijk vinden.
Wat ik ook een geestig punt vond, is dat Fransen vinden dat we er vaak uitzien alsof we net onder de douche vandaan komen. Dat is waarschijnlijk ook zo, maar dat terzijde. Fransen zien er vaak wat rommeliger uit. Ongedaan gedaan zal ik maar zeggen. Vooral Nederlandse mannen kunnen er ontzettend gegroomd uitzien. Vind ik leuk, zij vinden het ‘opvallend’. In dat verlengde is het misschien aardig te melden dat Fransen de Nederlandse mannen wel knap vinden maar daarbij aantekenen dat ze niet kunnen flirten. Tsja, hebben ze een punt. Pakken we meteen de Nederlandse vrouw even mee door de ogen van de Fransen. Knap maar niet elegant. Eeeen bedankt.
Vooral Nederlandse mannen kunnen er ontzettend gegroomd uitzien. Vind ik leuk, zij vinden het ‘opvallend’.
Dat ze ons gierig vinden, verbaast mij niet. Ze hebben natuurlijk dat beeld van die trekhakende Nederlanders die potten pindakaas, aardappelen en blikken appelmoes meetronen op vakantie. Tegelijkertijd zijn we wel gul. Rondje hier, fooitje daar. Ik heb me nogal veel met Fransen mogen omringen. Mijn collega’s van Marie Claire Frankrijk, mijn allerliefste chef redactie en vriendin Agnès Michot dus ik ga je nu in zeven stappen souffleren hoe je je gedraagt zoals de Fransen het graag hebben.
Vousvoyeer
Fransen vinden ons al veel te snel ouwe jongens krentenbrood. Je, jij, allemaal gelijk. In Frankrijk is een heel strenge hiërarchie. In leeftijd en klasse maar vooral op de werkvloer. Zeg altijd u, als ze het anders willen, hoor je het wel. Mijn middenweg was om mijn Franse directrice wel bij haar voornaam, Laurence, aan te spreken maar haarwel te vousvoyeren.
Praat niet te luidruchtig
Fransen vinden onze taal, euh, niet bepaald prachtig. Mijn internationale hoofdredactrice wees me er zelfs wel eens op dat ze onze woorden grafisch niet zo mooi vond. Omdat we veel letters gebruiken die stekelig zijn zoals de K, de T, de F en de W. Jaja, die had ik ook niet eerder bedacht.Maar we praten ‘bonkig’ en hard. Vooral in de Thalys is dat geen goed idee.
Wees niet te vrijpostig
Wij zijn nogal makkelijk. Voor Fransen kan dat wat onbehouwen op het maagje vallen. Ik had een Nederlandse baas (geweldig leuk mens trouwens) die rustig tijdens een lunch mijn glas wijn leeg kon drinken als ze daar nog even zin in had. Die blík van de Franse directrice. Die blík.
Geen make-up check en plein public
Je haar borstelen in gezelschap is een gotspe. Om maar te zwijgen van het bijwerken van je lippenstift tijdens het diner. Sowieso zul je weinig Françaises vinden die lippenstift dragen, maar datwaar anderen bij zijn, bijwerken. Mais non.
Drink met mate
Frankrijk is het land van de wijn en het kan inderdaad zo zijn dat er tijdens de lunch een alcoholische consumptie gebruikt wordt. Al viel dat in de praktijk behoorlijk tegen, eh ik bedoel; mee. Maar een Française drinkt een glas, misschien twee en dan is het genoeg. In liederlijke staat naar huis gaan is een no go. Daarom vinden ze waarschijnlijk wel dat wij ontzettend goed feestjes kunnen geven. Dat dan weer wel.
Praat zachtjes
Vooral als je de telefoon opneemt. Fransen fluisteren door de telefoon, wij tetteren. Niet doen. Niet sjiek en ontzettend irritant.
Niet niet roddelen
Dus wel roddelen. Wij zijn wat meer recht voor z’n raap en vertellen onze leidinggevende wel even in klare taal wat we er allemaal wel niet van vinden. Dat doen Fransen nimmer, nooit, jamais. Maar zodra baaslief de medium gehakte hielen heeft gelicht, barst het los. Op fluisterende wijze. Maar oh la la, alles, álles, ALLES wordt gedeeld.