4 Must see food docu’s

Bij mij thuis staat de hele dag 24Kitchen aan. Bij Jamie O ga ik er altijd even voor zitten, bij Rudolph van Veen luister ik op de achtergrond een beetje mee. Kookprogramma’s zoals Masterchef heb ik nu wel een beetje gezien, maar van die boze Gordon Ramsay kan ik geen genoeg krijgen. En dan hebben we het nog niet over Herman den Blijker. Zucht.

Bergen hamburgers

Gisteren zag ik de documentaire “Super Size Me”. I know, een oudje, maar nog nooit eerder gezien. Over een man die een maand lang voor ontbijt, lunch en diner McDonald’s eet. Alles in het grootste formaat wat er te krijgen is. Super size dus. Serieus, die colabekers zijn zo groot als mijn onderarm en als je op een tiende van een zak super size friet bent, dan heb je al genoeg. Ik geloof dat er in zo’n apparaat 900 calorieën zit. Voor een bíjgerecht hè. Dan hebben we het nog niet gehad over de quarter pounders. Zo groot, ZO GROOT. En ja inderdaad, meneer werd dikker en zijn gezondheid ging achteruit. Een ontzettende aanrader dit. Om de docu te bekijken bedoel ik hè? Ik ben benieuwd of je hierna nog een kipnuggetje durft te bestellen.

Onze eigen chef

Een andere documentaire is “Fucking Perfect”, een veel leuker verhaal. Daar wordt Sergio Herman gevolgd tijdens het sluiten van zijn driesterrenzaak (Oud Sluis) en het begin van een nieuw restaurant (The Jane in Antwerpen). Het gezweet in de keuken, het geschreeuw en de zenuwen voor een nieuwe tent, heerlijk.

Sushi de luxe

Dan hebben we nog “Jiro Dreams of Sushi”, over een mannetje van 85 jaar. Hij runt het driesterrenrestaurant Sukiyabashi Jiro in Tokio. Het is een piepklein restaurantje met maar 10 zitplaatsen. Daar zie je dus ook wat de kunst van het sushi maken is. Op de dag van vandaag is hij nog steeds bezig om de perfecte sushi te maken.Ontzettend indrukwekkend en soms ook een beetje aandoenlijk.

Ook komen er veel Japanse tradities in voor, gaat het over familiebanden en de drang om te voldoen aan de verwachtingen van je ouders.

Naar Spanje

Als laatste “El Bulli”. Het Spaanse sterrenrestaurant waarvoor je jaren daarvoor moest reserveren én sparen. Meneer Bulli ging altijd voor een half jaar open en daarna weer een half jaar dicht. Die tijd had hij nodig om met zes experts een 30-gangenmenu te ontwikkelen. In deze docu kun je zien hoe dat gaat. Er wordt geëxperimenteerd met structuur, met geluid, met kleur en uiteindelijk ook met smaak. Soms ontstaat er per ongeluk wat en soms wordt het uitgedacht. Hoe ingewikkelder, hoe leuker ze het vinden in ieder geval.