Bij ons in de Brownstone
Heel lang was ik een New York virgin (ik was pas 35 toen ik mijn eerste hapje van de grote appel nam) maar ik ben er inmiddels zo vaak en lang geweest dat ik een redelijke New York snob ben geworden.
Uptown en Broadway zijn leuk voor het van-dik-hout-zaagt-men-planken-New-York maar zijn echt een lachertjes voor iedereen die zich een beetje thuis voelt in Manhattan. “Ik kom gewoon niet tussen de 35ste en de 55ste straat”, zegt een goed bevriende modellenagent met een pied-à-terre in Chelsea me altijd.
Een beetje New Yorker vindt eigenlijk ‘anything Manhattan’ een no-go. Net als Victoria’s Secret trouwens. Daar trek ik me natuurlijk niets van aan. Ik vind het hartstikke leuk bij Pastis en eet graag een omelet bij Balthazar, geen hordes B’s & T’s die daar iets aan kunnen veranderen. Maar goed, ik wil wel een leuk buurtje.
Liesbeth is chef Airbnb en directeur One Fine Stay bij ons. Zij speurt alle huizen af op zoek naar een goed onderkomen met vijf bedden, minstens drie slaapkamers, een dampende wifi en een rokersbalkonnetje voor de perfecte Amayzine-dependance. Voor dit bezoek was haar oog op Chelsea gevallen.
Op trippelafstand van Perry Street (het bedevaartsoord waar Carrie woonde) en een blok verwijderd van het huis van Sarah Keller (de agente van Doutzen) en Grace Coddington. Het huis had een trapje (very Instagrammable), een diepe tuin (perfect voor de twee rokers wiens naam ik verder niet zal noemen), een heuse woonkamer en een leefkeuken waar we een week lang met gloeiende stekkerblokken en rokende laptops hebben getikt en gemonteerd. Ach weet je, kijk zelf maar even. Ik leid je even rond.
