Daily May

Dank u Delta

Vrijdag vloog ik dan eindelijk naar New York. Ik had de donderdag ervoor nog een shoot voor Holland’s Next Top Model waarbij ik zelf de styling deed, dus ik was moe en heb in twintig minuten mijn koffer ingepakt.

Uitgerekend die nacht kreeg mijn jongste meisje oorpijn. Lang verhaal kort; ik sliep hooguit drie uurtjes. Geeft niets natuurlijk, want dat hoort nou eenmaal bij moeder zijn, maar deze nacht kwam het net even iets minder goed uit.

Om kwart voor zes ging de wekker omdat ik om half acht op Schiphol werd verwacht. Toch maar even proberen… “Heeft u misschien nog een plekje voorin?” vroeg ik voorzichtig. Bingo. Er was nog een business class-stoel vrij en tegen een zachte vergoeding en 25.000 Flying Blue-punten mocht ik in horizontale stand van Amsterdam naar New York vliegen.

Het welkomstglaasje champagne sloeg ik af. Het was half tien per slot, dat ging mij zelfs te ver. Ik heb heus eerder business class gevlogen, maar het was wel de eerste keer in een Delta-toestel dus dan zijn bepaalde dingen weer anders. De afstandsbediening vinden bijvoorbeeld. Snel appte ik Joss (het toestel stond nog aan de grond) die nog niet zo lang geleden business van Singapore naar Amsterdam vloog. Jossie, wáár is de afstandsbediening?? Het vragen aan de stewardess is géén optie.

Josselin was even uit de lucht maar goddank zag ik zelf een kleine opening in mijn armleuning en jawel, daar was ‘ie. Het gênante bij business class is meestal dat je tussen allemaal regulars zit die nergens van opkijken terwijl je zelf zit te stuiteren van plezier en je dus echt niet je driegangendiner durft te fotograferen. Heb ik natuurlijk wel gedaan. Stiekem. En twee glazen Chardonnay gedronken. En ‘The Big Lebowsky’ gekeken. En ‘Shopaholic’. Lekker fout maar ooo, wat had ik het naar mijn zin.