Daily May

Drink me

Ik ontmoette Frances Shoemack, een Nieuw-Zeelandse die bewust naar Amsterdam is gekomen. Niet voor de liefde (die had ze al namelijk), gewoon voor het plezier. Ze werkte in de wijn (wat moet je anders als je in Nieuw-Zeeland woont?), maar wenste iets anders.

Een parfum moest het worden. Maar omdat er daar al best behoorlijk wat van zijn, fantaseerde ze over een organic geur. Die was er namelijk nog niet. Via een neus in Zuid-Amerika en een illustrator in Mexico-Stad kwam ze tot dit geurconcept. ‘Abel’ heet het, naar Abel Tasman. Juist, de Nederlander die Nieuw-Zeeland ontdekte. Over een ronde cirkel gesproken.

Ik vind het een Hermèsiaanse (volgens mijn spellingscontrole is dit geen woord maar jij en ik spreken dezelfde taal) geur die je, en dat is misschien wel het allerleukste, ook kunt opdrinken.

‘Sip responsibly, spray lavishly’ is het credo van Frances, maar wat mij betreft mag je dat ook omdraaien. Ruik je echt naar bloemetjes.

Waar het te koop is, wil je weten? Bij Skins Cosmetics. Where else.