#DANKBAAR TEGEN STRESS

Eigenlijk zou ik dus elke morgen een kwartier eerder moeten opstaan om te mediteren. Of ergens op kantoor een hoekje inrichten waar je even in afzondering alle op het nippertje gehaalde deadlines, onaardige opdrachtgevers (die hebben wij niet hoor) en opdringerig bruidspersoneel van die vriendin van je die gaat trouwen van je afhumt.

Ik geloof ontzettend dat het werkt, maar mijn bed is ’s ochtends te warm en te zacht en mijn slaap te diep om op kantoor een medi-hoekje creëren… Tja. Ik vrees dat ik mezelf daar toch niet helemaal de tijd voor gun en ik vermoed ook dat het homerisch gelach van mijn collega’s me niet bepaald zal gaan helpen bij het bereiken van standje zen.

Goddank blijkt er hoop te zijn voor de rustelozen zoals ik. Las ik op Huffingtonpost.com. Het heet the physical effects of gratitude. Dankbaarheid, zo vertelt ene Mark Sisson, heeft een positief effect op onze hormoonhuishouding. Elke gedachte beïnvloedt hoe we ons fysiek voelen. Negatieve gedachten verhogen onze stressniveaus en, heel goed, positieve gedachten verlagen je stressniveaus, maken ‘blije hormonen’ aan en verlagen cortisol en adrenaline.

Mijn grootvader zei het al; men lijdt het meest van het lijden dat men vreest. En zo is het. Dat je bang bent dat je werkgever niet blij is met je werk (dat hebben prestatiegerichte types als ik nogal eens, altijd uitgaan van het slechte) veroorzaakt onnodig vaste schouders. Als hij er al niet blij mee zou zijn (wat waarschijnlijk niet zo is), dan hoor je het vanzelf wel. Hoef je van tevoren niet over in te zitten. Ga er nou gewoon eens van uit dat hij heel blij, wat zeg ik, uitzinnig van vreugde zal zijn met je opdracht. Dan dartel je door de dag en kun je, zelfs als hij onverhoopt nog een puntje ter verbetering heeft, de kritiek alsnog aan.

Uitgaan van het goede en dankbaar zijn; het kost niets, levert je blijde hormonen en soepele schoudertjes op en, en dat is misschien nog wel het allerbelangrijkste, je kunt gewoon doorwerken en dat kwartiertje langer in je bed blijven liggen.

Dus waar ben ik dankbaar voor? Dat ik dat stukje op Huffington Post heb gelezen. Bedankt Mark Sisson. Ik had tot vandaag niet van je gehoord maar ik ben nu al blij met je.