De 7 typen schoenen waar iedere vrouw
(PIJNLIJK) AFSCHEID VAN ZOU MOETEN NEMEN
Give a girl the right shoes and they can conquer the world. Het zijn de wijze woorden van Marilyn Monroe, een vrouw naar mijn hart. Misschien heb ik haar woorden iets té serieus genomen, want inmiddels ben ik ervan overtuigd dat ik mijn ruim honderd paar schoenen allemaal nodig heb om ‘the world’ te ‘conqueren’.
Van pumps tot laarsjes, van slingbacks tot muiltjes, van designexemplaar tot H&M-schoeisel; álles wat maar hooggehakt en kleurrijk is, heeft de afgelopen jaren mijn aandacht getrokken. En. Dus. Moest. Het. Mee. Naar. Huis. En uitgestald worden in de schoenenkast. Het extra mooie paar kreeg uiteraard een prominente plek in het winnaarsvak. De minder geslaagde kopen moesten het doen met een stoffig plekje onderin. En vandaag sta ik voor mijn schoenenkast te wikken en te wegen wat het juiste exemplaar van de dag wordt, en nu dringt het pas tot me door. Wáárom draag ik zo veel hakken eigenlijk niet eens?!
Na een diepe psychoanalyse van mijn schoeisel kom ik tot een pijnlijke conclusie: er blijven toch altijd een aantal zielige paren onaangeroerd in de kast staan. En dus is het tijd om ze (snik) weg te doen. Oké, ik pak mijn tissues vast en ga beginnen aan de klus der klussen. De rouwkaart ontvangen jullie binnenkort per post.
Ben jij ook toe aan een grote schoenenschoonmaak? Dan zijn dit de paren die als eerste in de zak van Max gaan:
De zitschoen
Alleen vrouwen kunnen de term zitschoenen ook echt bedacht hebben. Deze schoenen zijn ook echt héél erg mooi. Maar erop lópen? Dat wordt ineens een ingewikkeld verhaal. En daarom liggen ze eigenlijk alleen in de kast voor die speciale gelegenheden. En zelfs dan doe je ze eigenlijk amper aan.
De stinkschoen
Deze hoef ik niet eens uit te leggen denk ik. Het plastic paar dat eigenlijk alleen hermetisch afgesloten in een zak achterin de schuur langer bewaard kan blijven. Doe maar gewoon weg.
De heb-ik-nog-nooit-gedragen-en-ga-ik-ook-niet-doen-schoen
Ofwel: de miskoopschoen. Die paarse met witte stippelhak met groene krokoprint leek écht heel leuk (aan een bruine voet op vakantie…). Maar hier in Nederland? Nah.
De schoen waar je te veel van hebt gehouden En waarbij dat ook zichtbaar is
De zool laat los, de spijker is al vier keer opnieuw door de hak heen gekomen en zelfs de schoenmaker heeft de hoop opgegeven. Het is pijnlijk, maar het is klaar.
De lelijke schaamschoen
Deze schoen heb je waarschijnlijk ooit gekocht op een heel slechte dag. Waarschijnlijk ook in het buitenland. Je was aan het winkelen, je kon niet meer lopen op je hakken en je partner heeft toen waarschijnlijk gezegd: ‘Koop even iets goedkoops waar je comfortabel op kunt lopen.’ Die arme schoenen hebben na aankoop het daglicht nooit meer gezien.
De pornoschoen
Stiekem ook wel mijn lievelingscategorie. Deze schoenen heb je aangeschaft met carnaval, in een dronken bui of toen je partner een lange tijd op vakantie was en je het gevoel van het tekort aan aandacht baldadig wilde opvullen met een nieuwe aankoop.
Deze schoen is zó bloedordinair dat je er altijd met vriendinnen om giert. Los van heel misschien in de slaapkamer durf je er verder geen stap mee te verzetten. En terecht.
De valschoen
Oh, dit is zo’n nare valse schoen. Je hoeft er alleen maar naar te kijken en je vliegt al op je muil. Ze zijn wonderschoon, maar tegelijkertijd ook de aanrichters van een aantal Grote Schaamverhalen. We geven May en haar belachelijk mooie Dolce’s nog één kans…
Tip: kun je toch niet helemaal afscheid nemen van je eens zo geliefde schoenen? Gooi ze dan vooral niet weg, er zijn nog genoeg toffe dingen mee te doen! Je allermooiste zitschoen kan bijvoorbeeld beeldig staan onder een stolp als sierobject. Of neem een voorbeeld aan Monique des Bouvrie: verzamel oude schoenen, spuit ze allemaal in één kleur en zet ze in een glazen bak. Hoef je toch niet helemaal te rouwen om je oude geliefdes, ideaal!
Geschreven door Kiki Düren
Fotografie: Rob van de Vlierd
