jet & lies 24 uur in londen
Op uitnodiging van UPR en UGG Australia vlogen Jet en ik dinsdagmiddag de plas over op weg naar Londen. UGG had namelijk twee bloedmooie witte Vespa’s geregeld en wij mochten daarmee door de stad scheuren op weg naar al onze lievelingsplekken in Londen en kijk, dat leek ons natuurlijk razend te gek gaaf enig. Maar eerlijk is eerlijk, een béétje zenuwachtig waren we wel.
Want Jet is een volleerd scooterrijder, ik heb van m’n leven nog nooit zelf een scooter bestuurd en vind die dingen eigenlijk maar doodeng. Achterop is geen probleem, maar aan het stuur? Nee, liever niet. Maar goddank kwam daar een mail van UPR met het bericht dat de scooters inclusief chauffeur zouden zijn, en de opluchting was groot. Bovendien, we kennen Londen heus een béétje, maar niet goed genoeg om kriskros de hele stad door te gaan op de linkerkant (!) van de weg.
Hoe dan ook, na een uiterst korte vlucht kwamen we aan op City Airport waar een meneer ons stond op te wachten en soepeltjes het centrum van Londen inreed, naar het ME Hotel. En dát was me toch een feestje. Zelden zag ik zulke grote kamers in een stad als Londen en alles was zo zo mooi en luxe, we wilden nooit meer weg. Op bed stond een tas met daarin twee paar UGG’s en die zijn bijzonder welkom zo met de koude herfst en winter voor de deur. Nadat we uitvoerig de kamer hadden bewonderd en bepoteld, gingen we naar beneden, onze chauffeurs stonden namelijk al klaar.
John en Andre waren op alles voorbereid in hun flitsende regenpakken en stonden klaar om ons overal heen te scheuren. We begonnen in Shoreditch, de favoriete buurt van Jet en ook wel van mij eigenlijk. Langs The Hoxton Hotel, Soho House en tal van kleine fijne boetiekjes en straatjes. Trouwens, we hebben een filmpje gemaakt van dit avontuur ,dus binnenkort zie je het in geuren en kleuren voorbij komen.
Eén van de stops was trouwens bij Joe & The Juices en dames en heren, ga daarheen. U weet, de groene sapjes zijn niets voor mij, maar de mánnen die die sapjes maken. Yes please. Allemaal knap. Waar je ook gaat.
Die avond aten we in restaurant STK, wat heel handig in ons hotel zat. Het eten was onvoorstelbaar lekker en de zaak zelf zag ook er geweldig uit. Zowel Jet als ik zitten nog flink in onze NY-jetlag dus om 21:00 uur waren we dóódmoe en wilden alleen maar naar bed, om vervolgens om 00:00 uur KLAARwakker in bed te liggen.
Na een uur draaien en woelen besloten we roomservice te bellen voor een pot warme thee. Want dat helpt. Nou en inderdaad, na een uurtje thee drinken werden de oogleden zwaarder en rond 01:30 uur vielen we dan ein-de-lijk in slaap.
De volgende ochtend begon met mijn lievelingsontbijt (zalm + ei + avocado), en Jet had natuurlijk al een uurtje in de gym staan zweten terwijl ik me nog een keertje omdraaide. We lopen nog een klein blokje om ons hotel maar eigenlijk moesten we vrij snel naar City Airport, waar een klein vliegtuigje ons weer terugbracht. Het was kort maar krachtig dus. Dank UGG voor dit heerlijke tripje, en ook namens onze warme voeten.
