Weet je nog de rubriek Fanny & Alma elke zaterdag in Het Parool? Dat is wel even geleden en toen was ik ook nog best klein moet ik toegeven, maar dat was wel altijd het eerste (en toen ook het enige, ahum) dat ik las uit de krant. Toen vond ik haar al zo leuk. En nu, veel schrijf- en televisiewerk verder, heeft ze deze week getekend voor haar dérde roman. Dat moet gevierd worden aan tafel in het lievelingsrestaurant van Alma.
“In Parijs. Absoluut. A La Biche Au Bois. Een kleine bistro waar een familie kookt en serveert. Ze weigerden Engels te praten, ik stuntelde over mijn Frans, maar aan het einde van de avond kon ik vlekkeloos een perentaartje bestellen. Ik weet nog precies hoe dat taartje proefde. Zo zacht en vers. Ik wil er heen nu.”
“Met Aziz Ansari. Volgens mij wordt dat of mega ongemakkelijk of intens grappig. Ik ben zo verslingerd aan zijn nieuwe serie Master of None. Die is subtiel, gevoelig, grappig en eigenlijk gewoon zo vreselijk goed. Geen idee of hij in het leven net zo is, maar ik wil het wel weten.”
“Een beetje verborgen, niet te dicht op andere mensen. Ik wil altijd doen of ik alleen met de mensen ben met wie op dat moment uit eten ben. Beetje vreemd eigenlijk om een ruimte vol met andere mensen te negeren.”
“Tiramisu. Ik heb een zwak voor dit toetje. Als het goed gedaan is, kan ik verdrinken in de verschillende lagen heerlijkheid.”
“Nee, eigenlijk niet. Ik houd ontzettend van wijn, en nog meer als iemand anders voor me uitzoekt wat de lekkerste is.”
“Oeh, lastig. Ik houd meer van hartig, maar aan het eind van een diner wil ik nooit dat het over is. Als er dan geen toetje is, voelt het einde zo abrupt. Het moet langzaam afbouwen. Bij een goed toetje is het of je wordt toegedekt voor je mag slapen. Nog een aai over de bol en dan is het klaar. Dus ja, ik kies toch voor dat laatste.”
“Met een nieuwe roman. Ik heb gisteren mijn contract getekend bij De Bezige Bij. Hij komt uit in januari 2017, dat duurt nog wel even, en toch ben ik al volop aan de slag. Ik weet de titel ook al, dat wist ik als een van de eerste dingen: ‘Vergeet de meisjes’.”
