Gaat dat zien

Precies twee jaar geleden was Amayzine nog niet online, maar speelden Jet en ik al kantoortje. Bloemen moesten er zijn, geurkaarsen moesten branden. En, zo riep ik, elke dag moest er een modefilm op een scherm te zien zijn. Gewoon voor de inspiratie.

Life Through a Lens van Annie Leibovitz, l’Amour Fou over Yves Saint Laurent en Pierre Bergé, Signé Chanel en natuurlijk The September Issue werden gedraaid. Inmiddels zijn we veel te druk en te groot om nog elke dag een filmpje af te spelen en te praten over het belang dat die designer had in de mode.

Maar ik verlang er wel naar, want het fijne aan deze films is dat ze net zo verslavend zijn als Sex and the City maar je net even wat meer meegeven.

Daarom baalde ik ook zo dat het maar niet lukken wilde tussen Dior & I en myself. Liesbeth en ik waren uitgenodigd voor de première in het Amsterdamse Ketelhuis. Deadlines en een onverwacht salesbezoek zetten een streep door de agenda. Niet getreurd, daarna zou een Dior-event zijn waar de film werd vertoond. Maar Jossselin ging daar naartoe en ik moest naar het buitenland. Ook hier was een vangnet.

Zalando organiseerde een boottochtje over de grachten waarbij het gezelschap na afloop de film kon zien. Ideale mix. En een boot én de leukste mensen uit het vak én eindelijk Christian Dior en ik samen. Maarrr, deze dame zat in Parijs voor de coutureweek en hoe hard onze kleine North ook haar best deed, aan de file bij Antwerpen kon zelfs zij niets veranderen. Dus ging de film voor de derde keer aan me voorbij.

Het goede nieuws is dat hij nu gewoon in de bioscopen draait en ik er op elk moment naartoe kan. Samen gaan?