Was vorige week een wijnonvergoten weekje, dan was deze de overtreffende trap. We zochten gerechten bij die geweldige Meursault, gaven onszelf klopjes op schouder en borst als we om vijf uur ’s middags nog geen alcohol hadden genuttigd en liepen twee keer met een zak over het hoofd richting glasbak.

Oud en Nieuw werd ingeluid met een Blanc de blancs van Ruinart. Verjaarscadeautje van de Amayzine editors waarbij ik uitdrukkelijk de opdracht had gekregen om hem nog in 2014 te laten ploppen en aangezien ik de kwaadste niet ben, heb ik dat braaf gedaan.

Verder bracht ik, naast een beetje verplicht shoppen, mijn dagen bij voorkeur door op een stand van 90 graden. Bovenlichaam tegen een dik kussen, voetjes voor de haard en de mensen die ik lief heb op aanraakafstand.

Januari is niet mijn favoriet en om de altijd om de hoek glurende eerste-maand-van-het-jaar-depressie te bevechten, boek ik tijdens de Kerst een verse vakantie. Kan ik me daar vast op verheugen. Deze dagen vonden we niet een maar twee bestemmingen.

In mei wordt het een weekje Ibiza. Huis met zwembad en wifi, kind ik ben zo snel tevree.

In de zomer hebben we onze handen weten te leggen op het allerleukste huisje op het strand van St. Tropez. Daar een plekje op de eerste rij aan het strand te pakken krijgen is moeilijker dan een tafel reserveren bij El Bulli. Ook hier gaan een dag in het jaar de lijnen open en bel je als een dolle. Wij hadden na acht (ja acht ja) uren ingesprekstonen te hebben gehoord een mens (een méns, een MENS) aan de telefoon en boekten zomaar zo’n fantastisch huisje op het strand van Pampelonne. Daar stap ik die week dus geen seconde vanaf, dat snap je. Blij dat ik was met mijn booking. Goede reden voor een vers flesje prik, cheers.