Dik zijn maakt meer stuk dan je lief is

“Jongens, durf ik hierover te schrijven? Of ga ik dan tot in de eeuwigheid bestookt worden met hatemail? Of krijg ik mensen met hooivorken voor m’n deur?”, vroeg ik gister aan de redactie. “Ik heb er namelijk wel echt enorm een mening over maar ik weet niet goed of dit een mening is die je met de wereld moet delen,” vervolgde ik. Na enig wikken en wegen besloot ik het toch te schrijven, dus daar gaan we.

Want gister kwam ik op een site terecht genaamd FatGirlFlow, en toen borrelde er aan alle kanten meningen op die ik dus niet meer kon onderdrukken. In het kort, deze site pleit voor een diverser beeld van plus-size-modellen in de media. Dus niet een diverser beeld van modellen in het algemeen (een tendens die al veel langer gaande is) maar binnen het genre plus-size-modellen. “Why do I keep seeing the exact same bodies being celebrated in the plus size community?”, schrijft initiatiefneemster Corissa Enneking. “white, under 30, on the smaller side of fat, able bodied and evenly proportioned.” En dat wil Enneking dus anders zien. Ze heeft het over dat ze al vijf jaar onderdeel is van een “fat community” en dat die community “awesome” is. “Being fat is not exclusive to one gender, sexual orientation, or race, and it doesn’t discriminate based on your physical or mental capacities.”

Waar ik nu een beetje stekelig van word, is dat het lichaamsbeeld dat zij wil promoten gewoon hartstikke ongezond is. Een paar maanden geleden had ik het hier op Amayzine al over het feit dat ik het zo hypocriet vond dat mensen iemand wel ‘mogen’ uitschelden voor graatmager, maar niet voor moddervet (dat stuk lees je hier). Er was veel te doen om dat artikel en ik begrijp dat het een ontzettend gevoelig onderwerp is, maar we schieten nu door met dat hele “love your body”-concept.

Er was veel te doen om dat artikel en ik begrijp dat het een ontzettend gevoelig onderwerp is, maar we schieten nu door met dat hele “love your body”-concept.

Ja. Vrouwen moeten van zichzelf houden. En nee, de lijven van het gemiddelde ondergoedmodel zijn niet de standaard. Maar obesitas is een serieuze aandoening en de vrouwen die zich aansluiten bij Corissa zijn hartstikke gevaarlijk bezig. Nu lijkt het allemaal nog fun and games, binnen een aantal jaren kunnen allerlei fysieke klachten toenemen en dan is het een stuk minder lachen. Dat ze dik zijn ook als een voordeel noemt omdat het mensen met elkaar verbindt en dat “iedereen dik kan zijn” gaat me ook totaal de pet te boven. Ze typeert obesitas als een soort zege, als een soort manier om niet buitengesloten te worden. “Wat je huidskleur of sekse of geloof ook is, iedereen kan dik zijn! Dus kom erbij!”

Het stuk waarin Corissa uitlegt wat haar beweging precies inhoudt lees je hier, en kijk vooral ook even naar de foto’s die eronder staan van participerende vrouwen. Een comment bij dat stuk is bijvoorbeeld “all bodies are good bodies!” en “thank you for your voice, it’s needed.” Het spijt me het te moeten zeggen, maar nee, niet alle lichamen zijn goede lichamen. Hoe is een site die obesitas verheerlijkt anders dan een site die anorexia verheerlijkt. Al weet ik hoe lang schreeuwen mensen moord en brand over de pro-anna sites (sites waarop extreem dunne lichamen worden gepromoot en manieren worden gedeeld hoe je ook zo dun kunt worden) want die zijn levensgevaarlijk voor jonge, beïnvloedbare meisjes en ze promoten een ongezond lichaamsbeeld. Er zijn godbetert debatten in het Franse parlement om wetten te vormen die ervoor moeten zorgen dat modehuizen niet te dunne modellen in hun campagnes en shows etaleren, en wanneer ze een meisje met een te laag BMI boeken hangen er boetes van $83.000,- en celstraffen tot een half jaar boven het hoofd. Waarom dan niet voor vrouwen met een te hóóg BMI?

Je kunt wel blijven zeggen dat “vrouwen van hun lijf moeten houden, dik of dun,” maar dat verklaart nog niet waarom alleen dikke vrouwen dat mogen.

Je kunt wel blijven zeggen dat “vrouwen van hun lijf moeten houden, dik of dun,” maar dat verklaart nog niet waarom alleen dikke vrouwen dat mogen. En nu dus ook, vrouwen met morbide obesitas. Die site FatGirlFlow vertelt in geuren en kleuren over manieren waarop je je met zo’n lijf toch nog een beetje leuk kunt kleden, of over wat voor bikini’s je kunt dragen, maar nergens wordt gesproken over de gezondheidsrisico’s. Corissa zegt erover dat dikke mensen aan niemand hun gezondheid hoeven te verantwoorden: “Nobody owes you healthiness. Fat people do not owe anything to anyone.” En, even verderop: “You cannot tell a person’s health by looking at them. You just can’t. Don’t judge people’s worth by their health! Because unhealthy people exist, and are worthy of love and respect.”

Bekijk even de foto’s van deze vrouwen die zich aansluiten bij Corissa en ga me dan nog een keer vertellen dat je niet kunt zeggen of ze gezond of ongezond zijn. Ten tweede, jawel, ongezonde mensen die het zichzélf aandoen om ongezond te zijn hebben wel degelijk een verantwoording af te leggen. Ik ben een stuk minder rechts dan ik nu klink, maar met hun komende gezondheidsproblemen leggen ze beslag op het sociale zorgstelsel en die verantwoordelijkheid ligt toch echt bij hen. Ongezonde mensen bestaan inderdaad, en ze hebben natuurlijk “love and respect” nodig, maar als je er zélf iets aan kunt doen en dat willens en wetens niet doet, dan ben je wat mij betreft verkeerd bezig.

Al met al: hou van jezelf en hou van je imperfecties, maar laten we het in godsnaam wel gezond en leefbaar houden.