F*CK HET PHUBBING
Nog nooit van phubbing gehoord? Maar wedden dat je het doet? Phubben is het fenomeen waarbij de telefoon altijd voorrang heeft op intermenselijk contact.
Ik had het al toen ik eindredacteur bij RTL Boulevard was. Het was daar zo krankzinnig druk dat er meestal twee of drie redacteuren in een rijtje bij mijn bureau stonden om hun opzet te bespreken. Maar een slimme stagiair belde me dan altijd. En die telefoon, die nam ik dus op. Hij zwaaide dan vrolijk van de andere kant van de redactie naar me.
Reuzeslim, want door te bellen, sneed hij de andere redacteuren de pas af. In een winkel gebeurt het ook vaak. Sta ik een stevig bedrag af te rekenen, gaat de telefoon en vervolgens vraagt de verkoopster mij om even te wachten en laat ze een of andere flapdrol mij te woord staan.
‘Reuzeslim, want door te bellen, sneed hij de andere redacteuren de pas af’
Het komt allemaal natuurlijk uit vroegere tijden. Toen was bellen nog belangrijk. Ik weet nog dat mijn vader (zeeman) altijd op vrijdagavond met een collect call belde. “Hi, I’d like to connect you to captain Mobach, are you willing to accept the charges?” vroeg dan een nasale Amerikaanse dame. Echt, zo’n gesprek. Dat wás wat.
Inmiddels is de telefoon zo ingesleten in onze dagelijkse routine dat een appje of een belletje niet echt super bijzonder meer zijn, maar toch heeft een oplichtend scherm altijd de kracht om een goed gesprek te doorbreken. Terwijl dat appje echt heus niet meer het gewicht heeft van bijvoorbeeld dat wekelijkse langeafstandstelefoontje van mijn vader vanaf een booreiland uit de Golf van Mexico.
‘Daarna nog heel snel ons Amayzine whatsapp-groepje checkte..’
Laatst kwam iemand koffie drinken bij me en betrapte ik mezelf erop dat ik eerst even een Instagrampost af moest maken en daarna nog heel snel ons Amayzine whatsapp-groepje checkte. Al moet ik zeggen dat er op ons Amayzine-appgroepje soms wel wereldschokkende berichten worden verspreid. Zoals de foto’s van een zwangere Trijntje Oosterhuis in bikini.
Het typen van dit stuk heb ik al zes keer onderbroken omdat er iets binnenplopte wat mijn aandacht eiste. De foto van zwangere Trijntje bijvoorbeeld. Een bericht van Bart, de redacteur van De Slimste. En toen ik toch het toestel in de hand had, keek ik meteen maar even hoeveel likes mijn laatste Insta-post had opgeleverd.
Zullen we afspreken dat we de telefoon weer in onze tas stoppen en ‘m eruit halen als we daar zin in en tijd voor hebben? Het zou mij echt uren, wat zeg ik weken: tijd gaan schelen.
