HET ASSEPOESTER-AVONTUUR

van May

Waar ik er een vreemde traditie van lijk te maken om mijn jurk pas een paar uur voor het feest te vinden, had ik nu zowaar al drie dagen een geweldige Blumarine klaar hangen.

Ik had mijn favoriete styliste Anouk van Griensven gevraagd om een jurk voor me te vinden voor de finale van Holland’s Next Top Model en dit exemplaar was wat je noemt ‘bijvangst’. Perfect voor het verjaarspartijtje van Amayzine.

Jurk was dus geregeld, maar de schoenen waren een ander verhaal. Ik had mijn blauwe Jimmy Choo’s bedacht maar Jet wees me erop dat die eigenlijk al pijn doen als ik er alleen maar mee zit. Voor een feestje waarbij je de host bent (en dus de hele avond praat en staat) misschien niet een ontzettend goed idee.

Dus belde ik met mijn vriendje Jan-Pieter van Shoebaloo. Ik keek naar alle waar op hun site en hij checkte of ze die schoenen in mijn maat hadden. Er bleken twee Gucci-paren mijn naam te neuriën dus ik zou ze, heel decadent, met een taxi halen als ik op weg was naar mijn visagist.

‘Die schoenen moest ik hebben’

Eenmaal in de PC passeerde ik de Gucci-winkel zelf en ik besloot daar eerst even te kijken. Ik heb een kortingskaart van Gucci (niets Nederlands is mij vreemd) en wie weet hadden ze een schoentje dat iets minder over the top was, waardoor ik ze wat vaker zou dragen dan een echte feestschoen. Bleken ze te hebben. Ze waren dieprood en hadden twee heel geestige bandjes die met een knoopje waren vastgenaaid. Kortingskaart bleek niet meer te werken (nu Alessandro Michele er met de naald zwaait, houden ze alle preferred vips even opnieuw tegen het licht) maar soit, die schoenen moest ik hebben.

Braaf Shoebaloo gebeld om op te biechten dat ik was vreemdgegaan en hup door naar de make-up. Daar besloot ik mijn nieuwe schoenen meteen aan te doen zodat ze mijn benen ook even in konden smeren met een fijn glansje. Wat denk je? Zodra ik de salon van M.A.C Cosmetics uitliep, knapte het bandje. Serieus na zeven meter lopen. Gucci gebeld, maar die hadden niet nog een exemplaar in mijn maat.

Nu moet je weten dat het inmiddels 16:00 uur was en de eerste gasten om 17:00 uur zouden komen. In de taxi belde ik Jan-Pieter. Hij móest me helpen. “Ik rijd straks met een taxi langs de winkel, als jij nou die twee paar schoenen door mijn raampje kiepert, dan kies ik uit welke het worden en kom ik morgen betalen.” Geen probleem was het antwoord en zo geschiedde het dat ik die avond op fantastische aquablauwe pumps met de Gucci-letters in strassstenen heen en weer stapte. En ze zaten nog geweldig ook.

‘Ik rijd straks met een taxi langs de winkel, als jij nou die twee paar schoenen door mijn raampje kiepert, dan kies ik uit welke het worden en kom ik morgen betalen’

Op ons feestje kwamen ook de eigenaren van Shoebaloo die heerlijk lachten om mijn avontuur. Dat krijg je als je vreemdgaat, zeiden ze. En dat de schoenen me prachtig stonden, dat zeiden ze ook. Toen ik ze uitzwaaide, zei de een tegen de ander: “Had jij al gezegd dat ze de schoenen cadeau krijgt?”

Zo zie je maar, investeren in designerschoenen is altijd een goed idee. Voor je het weet, krijg je ze cadeau.