Irritaties in andermans keuken

Het liefst trek ik alle deuren en laatjes op als ik voor het eerst bij iemand op bezoek ben. Ja, ik ben nieuwsgierig. Het meest smul ik van de keuken. Wat zit er in de voorraadkast, zijn er een beetje scherpe messen, verse of gedroogde kruiden, hoe erg geeft iemand om (leuk) servies. Dat soort dingen. Ik kook ook graag achter andermans fornuis, maar daar kan dan soms nog wel eens enige irritatie naar boven komen. Dus: be prepared, als ik toevallig eens bij je langskomt dan spreekt hier de keukenpolitie; dit wil ik juist wel of juist niet hebben.

• Stomme bakjes. Gewoon wit en saai bedoel ik.
• Ook graag genóeg bakjes. Hummus wat ik in de winkel koop wordt overgeschept in een leuk schaaltje. Nootjes: alles uit de verpakking in gezellige kommetjes.
• Er moet in ieder geval één goed groot mes zijn. En scherp.
• Ik kan dus heel slecht tegen een slap lopend kraantje. Er moet goede druk op het water zitten.
• Ik word erg blij van opscheplepels. Echt een grotere versie voor in een schaal of pan.
• Ook onmisbaar in een keuken is een tang. Je weet wel zo’n ding dat je eigenlijk gebruikt voor de bbq. Serieus het is voor alles handig. Groente, kippetje, vis. Alles wordt makkelijker te bereiden met dit gereedschap.
• Tafelzout en -peper uit een busje. Geen Jozo, maar zeezout. Alles uit een molentje graag.
• Dan ga ik ook heel slecht op goedkope olijfolie. Echt serieus, je kan met echt goede olie doen alsof je net een superchef bent. Neem dat nou maar van mij aan.