Nice is mijn lievelingsplek. Ik heb veel lievelingsplekken, maar deze staat echt wel in mijn top 3. Elk jaar begin juni vlieg ik erheen voor drie dagen strand. Dat kan, want het is een kort vluggie, dus als je het goed doet en om half 8 opstijgt, lig je rond 10 uur op het strand. Ook zo fijn is namelijk dat het maar acht minuten rijden is met de auto en je bent al in de stad of aan het strand.

Ik neem je een weekend mee naar Nice en vertel waar je kunt eten, drinken, dansen en slapen. Als de zon schijnt hè, dat wel.

Slapen

Vorig jaar heb ik met vijf vriendinnen een huis gehuurd via Airbnb. Joh, er staat zoveel moois te huur, zelfs met zwembad en al. Gezelliger en goedkoper dan een hotel. Wij hadden een heerlijk groot appartement in de haven en vlakbij het station. Dat is handig, want er rijdt daar een treintje langs de kust langs allerlei snoezige strandjes. Die namen we dus ook als we even iets anders wilden dan de keitjes op het Nice-strand.

Hotel Negresco is een super de luxe, maar ook bizar gek hotel. Idiote kunst aan de muur, een ontbijtzaal alsof je in de Efteling zit met een soort van draaimolen en de buitenkant ziet eruit alsof voor een roze hotel in Disneyland Parijs staat. Maar toch, het heeft allemaal wat en het zit echt áán het strand. De piccolootjes zien er ook zo geinig uit met korte broeken en hoge sokken, maar zijn alleraardigst. Ik vind het het leukste hotel aan de boulevard. Wel even voor sparen he. Maar dat had je vast wel door.

Betaalbaarder maar even leuk is hotel Ambassador, ook aan de boulevard, dus je staat al bijna met één pootje in de zee. Kamer vragen met sea view zou wel heel erg leuk zijn.

Strand

Het strand in Nice heeft geen zand, maar keien. De diehards liggen met een matje en een handdoek op plage principal, waar je gewoon gratis kunt liggen, maar je hebt ook een paar goede beach clubs met bedjes. Die moet je natuurlijk wel huren, maar dan hobbelt er ook de hele dag een mannetje voor je om water te halen. Voor de duidelijkheid: voor alles wordt natuurlijk flink betaald. Blue Beach is eigenlijk mijn favoriet. Of Beau Rivage, daar hebben ze ook heerlijke bedden en aardig personeel. Kijk, als ik dan in Nice ben voor een paar dagen dan ga ik dus voor een bedje. Vroeger heb ik er een tijdje gewoond en lag ik gewoon met mijn vrienden op de stenen. Ik ben ook zo normaal gebleven.

Eten

Nice zit vol met heerlijk restaurantjes. We zitten dichtbij Italië (echt maar een halfuurtje met de trein), dus in een bordje pasta zijn ze ook extreem goed. Er is een soort van één lange straat waar de meeste restaurantjes met terrassen zijn. Ik noem dat altijd The Strip. Die kun je echt niet missen. Het klinkt een beetje toeristisch en dat is het eigenlijk ook. Sorry. Maar er zijn daar weinig Nederlanders trouwens en dat vind ik altijd wel goed nieuws.

Aan het begin van The Strip zit La Favola. Ik noem dat eigenlijk altijd het restaurant met de grote borden. Serieus, je krijgt echt huuuuge borden. Daarop de allerlekkerste inktvis, een pastaatje of de burrata, je moet de burrata nemen. Het is een voorgerecht, maar meer dan genoeg voor één gerecht. Of je deelt de boel.

Helemaal aan het eind van The Strip zit een leuk groot café. Er hangen overal televisies en vaak wordt er voetbal uitgezonden. Vaak vind ik dat irri (een gesprek met een man voeren gaat dan minder makkelijk), maar hier stoort het me eigenlijk niet. Heel leuk om hier een beginbiertje of glas wijn te drinken. Bestel daarbij dan socca. Dat zijn kleine pannenkoekjes gemaakt van kikkererwten. Een supersnackie. Ik ben dus de naam vergeten en kan het niet goed vinden in Google, stom, maar je ziet het vast meteen.

Nog een keer over The Strip, eigenlijk is daar alles leuk. Serieus, ze kunnen zo goed koken daar.

Terres de Truffes. Oh, dit is zo’n snoezig klein restaurantje. Alles, maar dan ook alles op de kaart is met truffel. Daar moet je dus wel ontiegelijk fan van zijn. Ik adviseer je om hier ook gewoon één gerecht te nemen, oké vooruit twee dan, want anders is het too much, maar het is zó ontiegelijk lekker allemaal.

Dansen

Toen ik er woonde (tijdens mijn Hotelschool-tijd) gingen we altijd dansen bij Wayne’s Bar. Dat is eigenlijk een English pub volgens mij, maar rond een uur of twaalf komt de dj tevoorschijn of staat er een band te spelen. Bijna niemand staat meer op de grond, maar óp de tafels, dat is daar dan een soort van verplicht. Oh het is daar zo leuk.