JOSSELIN DOES BACKSTAGE FASHION WEEK LONDON

– De wondere wereld van Mary Katrantzou –

De shows van Mary Katrantzou vind ik altijd pareltjes aangezien je meegenomen wordt naar een wondere sprookjeswereld. Nu is een kaartje frontrow bemachtigen vrij lastig, dus nam ik enorm genoegen met het feit dat ik backstage mocht gluren over de schouders van M.A.C’s make-up artists. Leek mij geen enkel probleem aangezien daar grootse modellen rondhuppelen en de beautylooks ook altijd heel inspirerend zijn. Backstage is dus eigenlijk gewoon veel leuker. Dus ik neem je mee in mijn laatste backstage beautyverslag van London Fashion Week.

Je moet weten dat de shows van Preen en Paul Smith mijn energielevel een beetje uit balans hadden getrokken. Klinkt nogal zweverig, maar god wat vond ik dat ik het zwaar had. 6 uur opstaan doet wat met je, zowel met je gedrag als je met looks en als je dan ook nog eens tussen van die mooie poppenhoofdjes van modellen staat, draagt dat ook niet heel erg bij aan de zekerheid over je looks. Nu brengt Mary Katrantzou daar wel wat verandering in, aangezien je genoeg pailletten en kleurenprints om je heen zag die je meer in de up-stemming brengt.

Nog geen minuut backstage liep ik Maartje Verhoef tegen het ranke lijfje. Ze had er al behoorlijk wat shows op zitten in Londen, maar had zin in deze show. Ze zat in het make-upstoeltje van Lucia Peroni, de head of make-up M.A.C Cosmetics backstage. Zij had de looks bedacht en ik vond ook heus dat ik haar over het glanzende schoudertje van Maartje wat vragen mocht stellen over de look. De looks waren very flawless, maar met spannend accent op de ogen. Burgundy en kobaltblauw waren de kernkleuren van de collectie en die komen terug op de wimpertjes van de meisjes. Enorm heftig aangezet en elk wimpertje werd met een pincet bekeken voordat de modellen zich in een outfitje mochten hijsen. Streng dat ze was. Streng maar rechtvaardig. En maar goed ook, want de looks waren echt bloedje mooi.

Het haar werd verzorgd door L’Oréal Professionel. Idee was om óók dat flawless lookje na te bootsen, maar dan wel met het geven van een extra touch. Het werd het lint dat als een soort bandje om de nek werd gedragen en gestrikt werd aan de achterkant.

Nadat alle lookjes op de modellen waren geschilderd begon de rehearsal. Ik wandelde daar als volleerd backstageganger nonchalant in mee, want ik wilde alles van begin tot eind meemaken. Niet dat ik opviel hoor, nee, ik leek natuurlijk een enorm model – helemaal met m’n fotocamera en make-uploze koppie – en dus stond ik opeens frontrow. Ja, u leest: frontrow. Weliswaar zat er verder nog helemaal niemand want het was de rehearsal, maar ik heb wel lekker mee kunnen spieken. En eigenlijk was dat het allerleukst. Ze moesten drie keer opnieuw wandelen om te oefenen, dus ik had álle tijd om alle pakjes en lakjes van top tot gekleurd teentje te bekijken en heb dus eigenlijk veel meer strepen voor op al het andere publiek dat wel een kaart had. Ik zei toch dat backstage eigenlijk veel leuker is? En daarom voor jou even een filmpje. Dan was je er ook gewoon bij.