Of ik een paar dagen naar de Champagne-Ardennestreek wilde om de omgeving te ontdekken, te fietsen en champagne te drinken. U begrijpt, daar had ik ongeveer een halve seconde voor nodig om over na te denken. Champagne is m’n hobby dus me een paar dagen omringen met die hobby leek me geen straf. Dus daar ging ik, samen met onze Twingo genaamd North, richting Frankrijk.
Het programma draaide in z’n geheel om eten en drinken en dat was dan ook wat ik 90% van de tijd heb gedaan. Nadat North ons soepeltjes naar Frankrijk had gezoefd stond meteen de eerste tasting op het menu. Bij het huis Taittinger om precies te zijn. Daar kregen we een soort spoedcursus champagne maken en mensenkinderen wat heb ik veel geleerd. Volgende week vertel ik je daar alles over. Die avond sliepen we in Hotel de la Paix middenin Reims, en na een kort opfrismoment navigeerden we onszelf naar restaurant Flo voor iets met wit en iets met wijn. Oh en iets met Frans stokbrood.
Wie naar de streek gaat, Reims is een prima stadje om een dag door te brengen. Tussen de oude gebouwen en kronkelige steegjes zitten ook een Zara, Sephora en H&M dus tussen het ploppen van de flessen door kunnen er ook tassies gevuld worden. Volgende stop op het program was weer een tasting, inmiddels waren we natuurlijk ook wel dorstig geworden, dat begrijp je. Die tasting was in de Perching Bar en dat is een bar hoog in de bomen. Letterlijk, over een loopbrug die tussen de bomen liep kwamen we aan in een klein barretje dat uitzicht gaf over de uitgestrekte wijnvelden, waar twee glazen champagne klaarstonden die op zo’n hoogte nog beter smaakten. Dus zet Perching Bar zeker op je lijstje.
Ook op je lijstje graag champagnehuis Vilmart. Een kleiner huis dat 120.000 flessen per jaar verkoopt, wat veel lijkt maar niets is in vergelijking met Moët & Chandon, dat 35 miljoen (!) flessen per jaar de wereld instuurt. We dronken een glas (of eigenlijk 6), kochten een fles en gingen daarna naar ons hotel van die avond: Chateau de Rilly.
En dat, dat was echt een kasteeltje. Als in letterlijk. Zo zo zó mooi. Dineren gebeurde in een balzaaltje en slapen in zo’n kamer met gigantisch bed, duizend kussen en op de muren hetzelfde patroon als de sprei. De volgende ochtend bracht North ons naar Hautvillier, alwaar we een fietstocht gingen maken.
Nu ben ik natuurlijk best een fanatieker fietser, maar door het glooiende heuvellandschap is het nog best een zware opgave. Maar gelukkig hadden we een e-bike gekregen, een elektrische fiets dus. En dát was een feest, niet normaal. Het lijkt echt alsof je een Tour de France-fietser bent want je gaat als een trein zonder een spatje moeite. Ideaal. Ik overweeg Daisy om te laten bouwen tot e-bike.
Ondertussen is het steeds een goede 25 graden, de lucht strakblauw, de vogels vrolijk en fluitend en ik dus ook. Bij nader inzien snap ik niet goed waarom ik niet eerder naar dit gebied ben geweest maar ik denk wel vrij zeker dat ik weer terug ga komen.
Voor nu laat ik jullie met dit, morgen vertel ik de rest van de trip. Wel zeg ik je vast; pak je agenda en prik een paar dagen voor wat prik in glas. Ik zeg: plop en proost.
