Zoals ik al vertelde (hier) waren de laatste dagen van de trip ergens diep in de jungle van Peru. Van Lima vlogen we naar Iquitos, om vervolgens een goed uur naar Nauta te rijden waar de boot klaarligt die ons drie dagen door de bush gaat varen. Jawel, ik ging op een heuse cruise.

En nogal een luxe cruise, met grote slaapkamer en beeldschoon bovendek en een klein gezelschap van zo’n 20 mensen. Zoals je mag verwachten van een cruise was de gemiddelde leeftijd aan de hoge kant, maar dat mocht de pret niet drukken. Drie dagen dus, en die dagen vulden we met “skiff explorations” en veel heerlijk eten. Zo’n skiff is een klein bootje waar we met een stuk of 8 mensen in gingen om daarmee te “exploren.” De gidsen waren echt onvoorstelbaar goed in het herkennen van élke vogel of aap en wezen onvermoeibaar de ene moerasbuizerd na de andere aan en zagen op toppen van bomen de kleinste Rain King Fishers of Amazon King Fishers zitten.

Ze wezen die vogels aan met het kloksysteem en het ooghoogtesysteem. De boeg van de boot is dan twaalf uur, iets daarnaast één uur en zo gaat dat door. Dan, een vogel die op ooghoogte zit is op “eye level,” een exemplaar dat iets hoger is zit op “middle forest” en nog wat hoger is “high forest.” Dat ging in z’n geheel dus zo: “Look guys, there’s a Black Colored Hawk at eleven o’clock at middle forest!” En mán, wat voelde ik me avontuurlijk!

Er schieten otters voorbij, tientallen kleine aapjes, eekhoorntjes, kaaimannen, we spotten gigantische vissen en gaan later tijdens de trip zelfs piranhavissen. Mag ik éven meedelen dat ik eigenhandig 3 (DRIE!) piranha’s heb gevangen? Echt drop mij maar in het wild, dat overleef ik makkelijk.

Ook maakten we een wandeling door de jungle, werd ik lek geprikt door duizend muggen (dat was natuurlijk te verwachten) en aten we heerlijke driegangendiners. Echt, zo’n cruise is lang niet gek. Enige nadeel misschien is misschien dat de gemiddelde leeftijd zoals gezegd vrij hoog lag, maar dat had ook wel iets aandoenlijks en bovendien was het wel zo rustig.

Na de cruise vliegen we weer terug naar Lima, en dan breekt de laatste dag aan. We pakken onze koffers, checken uit en vullen onze laatste dag met het bezoeken van het historische gedeelte van Lima – wat echt enórm mooi en indrukwekkend is. En dan, dan is het tijd om te gaan. Ik mocht business class terugvliegen (daar vertelde ik je hier al in geuren en kleuren over) en kwam dus heerlijk uitgerust weer aan.

Samenvattend? Peru is echt te gek, maar een week is echt te kort. Binnenkort zal ik jullie verblijden met een korte travel guide over de plekken waar ik ben geweest (Lima, Paracas, Ica en Iquitos), dus mocht je binnenkort naar Peru vliegen (ja! Doen!), houd Amayzine dan goed in de gaten. Rest me voor nu niets meer te zeggen dan: dag Peru, je was fantastisch en reken maar dat je me snel weer ziet.