LIESBETH EN DE ZOEKTOCHT NAAR DE PERFECTE LAARZEN

De zoektocht naar De Perfecte Laarzen is bijna net zo onmogelijk als de zoektocht naar de perfecte jeans, het witte T-shirt en de witte blouse. Het zoekproces is éindeloos, de teleurstellingen legio maar als, áls het dan uiteindelijk lukt, is de vreugde niet te evenaren zo groot. Ruim twee jaar geleden vond ik ze, de perfecte laarzen. Het waren de Janette Boots van Isabel Marant en vandaag de dag gaan die nog steeds regelmatig mee naar buiten. Maar hoe perfect ook, ze zijn een béétje op en het suède is ook wat vervaagd. De afgelopen maanden ben ik dus weer bezig met de zoektocht. Ik viel op de Shark Lock Wedge Boots van Givenchy, daarna op de Cartel Boots van Jimmy Choo, maar beide waren eigenlijk te duur en daarbij waren ze nérgens meer in mijn maat te vinden. En toen vond ik deze week de To Be Cool-boots van Valentino. Nog precíes in mijn maat, dus we leefden nog lang en gelukkig. Althans, dat dácht ik, want het ging wanhopig mis.

Zoals gezegd, er was nog precies één paar. En met een flinke korting en zo dus soort van acceptabel qua prijs. “Zal ik?” vroeg ik aan Josselin. “Ja Lies, natúúrlijk moet je het doen!” zei ze. En ook stagiaire Maud zei: “Weet je, je kunt ze gratis terugsturen, dus als je ze toch niet zo mooi blijkt te vinden breng je ze retour en heb je dat geld weer terugverdiend.” Kijk, dat is logica waar ik iets mee kan. En daar ging ik, in het winkelmandje, proceed to checkout, iDeal, ABN AMRO en toen, toen ging het mis. Het betaalvenster kwam niet op, maar ik kreeg wel een orderbevestiging in mijn mail. Had ik nu gratis laarzen? Of was de order niet gelukt? Bellen met de webshop. “Ja nee mevrouw, we hebben problemen met iDEAL en er is iets misgegaan met de betaling, dus uw order is niet goedgekeurd. Over vijf minuten kunt u het weer opnieuw proberen.”

Tien minuten lang de pagina F5’en later kwamen ze inderdaad weer in de webshop. Minor detail: in Rio is m’n portemonnee me ontnomen dus ik heb geen creditcards meer. Alleen een heel oude van Visa waar ik de code niet meer van weet. Het zekere voor het onzekere nemend gebruikte ik die toch maar, maar na het hele traject opnieuw doorlopen te hebben ging het WEER mis. Ik moest een of ander wachtwoord invullen dat ik niet heb. En toen, ja hoor, weer die orderbevestiging, weer bellen, weer een mislukte order.

Op dit punt wil ik die laarzen natuurlijk meer dan ooit. Ik móet en zal. Ik F5 weer tien minuten, maar dit keer blijft er maar ‘sold out’ staan. Paniek. Hoe kan dit?! Weer bellen met de webshop. “Ah ja mevrouw, nee, die zijn een paar minuten geleden verkocht aan iemand anders zie ik hier staan.”

WAT?!

Ik ben verdomme al god mag weten hoe lang met die krengen bezig en nu is er iemand anders die ze zo even snel hup hop voor me weggrist?! Serieus. Wóedend. Of nou ja, vooral teleurgesteld. Natuurlijk meteen het web opgegaan om te kijken of ik ze ergens anders kon vinden maar neen, die dingen zijn overal hartstikke uitverkocht. Ik zet ze op m’n wishlist zodat als iemand ze terugbrengt ik een mailtje krijg dat ze weer beschikbaar zijn, maar hoop er maar niet op.

En toen werd ik vanmorgen om 07:00 uur wakker en zag dat ik een mail had van de webshop om 05:34 uur. De laarzen waren weer beschikbaar! Maar tegen de tijd dat ik keek stond er weer dat vervloekte ‘sold out’. Ik heb het officieel opgegeven. Misschien is het ook beter zo, het universum wil niet dat deze perfecte Valentino’s en ik samen zijn.

Of… of toch wel? Wordt vervolgd…