MAY MIST MART

Ik heb weinig tot niets met wielrennen. Vind de aanblik van magere mannetjes met aerodynamische helmpjes op het heufd en gestroomlijnde pakjes niet bepaald woest aantrekkelijk. Maar toch kijk (of moet ik zeggen; keek?) ik trouw naar de Tour.

Ik heb aan schotels staan draaien om een goed beeld te krijgen en mijn lief en ik planden onze vakanties zo dat we altijd op tijd in een vers hotel waren om naar Mart te kijken. Marts’ roman ‘Een lange ontsnapping’ staat nog steeds in mijn top 10 van vakantieboeken waar ik de fijnste herinnering aan heb. Bij elk flesje Badoit denk ik altijd even aan Mart en zijn ondeugendheden tijdens die Tour.

Maar Mart is niet meer. Nou ja, hij ís nog wel, maar ik zíe hem niet meer. Nu zie ik Dione.

Waar Mart me altijd Frankrijklust gaf met zijn settingen op pittoreske pleintjes aan een gezellig gedecoreerde tafel waar het glas altijd vol en goed was, zie ik Dione nu voor een soort Almeerse heg aan een lege tafel die zo uit de Intratuin lijkt te zijn gehaald.

Dione giechelt een beetje ongemakkelijk want haar gast is er nog niet, ze heeft een soort een-tweetje met haar technische ploeg wat voor hun vast reuze is, maar ik als kijker begrijp het niet en zie geen enkele noodzaak om straks naar haar programma te kijken.

Mart is soms misschien wat nuffig met zijn pen en pochet, maar Mart en de tour die horen bij elkaar als Nick bij Simon, Viktor bij Rolf en Griekenland bij Gedoe. Mart had dat tafeltje namelijk eigenhandig bij die heg weggesleurd en bij de eerste de beste kroeg die volle wijnglazen en een kaars hebben geleend. Alles voor het shot, alles voor een goed programma.

In Vara-magazine las ik een anekdote over Mart Smeets. Hem werd gevraagd of hij iets kon vertellen over de tour. Het stuk zou uiteindelijk 300 woorden worden. Mart pakte pen en papier, begon te schrijven, streepte niets door en leverde na vijf minuten zijn papiertje in bij de journalist. Toen zij het digitaal uitwerkte, zag ze dat het precies 300 woorden waren. Dat is Mart. En ik mis hem.

Lieve, leuke Dione, jij lijkt me echt reuze gezellig, maar die tour, die past Mart. Ik stel een ruil voor. Mart op jouw stoel en jij gezellig bij mij voor de buis. Ik schenk vast een glaasje voor je in.